Voor de uitvoering van de Participatiewet moeten gemeenten, samen met UWV, werkgevers en werknemers, in elk van de 35 arbeidsmarktregio’s in Nederland een werkbedrijf inrichten. Voor onze arbeidsmarktregio Helmond-De Peel zal dit het nieuwe Werkbedrijf Atlant De Peel worden.
Op 30 september jl. was ik op het Mini Congres “Het werkt in de Peel”. Het congres was georganiseerd voor raadsleden, ketenpartners werkbedrijf, werkgevers en andere betrokkenen bij de regionale arbeidsmarkt. Ook staatssecretaris van SZW Jetta Klijnsma en Cedris-voorzitter Job Cohen waren aanwezig. Tot mijn grote verbazing was de doelgroep zelf blijkbaar niet uitgenodigd om deel te nemen aan het congres maar mochten enkelen van hen de koffie en thee schenken.
Het congres ging van start met deze video over werkbedrijf Helmond-De Peel:

De video werd enthousiast ontvangen maar gaandeweg het congres werd ook duidelijk dat de praktijk toch nog weerbarstig kan zijn. Er werden meerdere zaken benoemd die het slagen van de Participatiewet belemmeren. Er zijn te veel verschillende financiële regels voor de doelgroep. Er is nog geen goed inzicht in vraag/aanbod met als gevolg dat er geen goede matches gemaakt kunnen worden. De keuring van het UWV blijkt te streng te zijn waardoor we velen uit de oorspronkelijke doelgroep uit het oog dreigen te verliezen. Maar het congres wilde toch vooral laten zien dat de ambities in de Peel groot zijn. Als doelstelling werd dan ook genoemd “Iedereen aan het werk, lukt dit niet, dan zinvol bezig zijn. Een uitkering is tijdelijk, een opmars naar werk.”

Iedereen aan het werk in deze tijd van extreme werkloosheid lijkt mij iets te hoog gegrepen. Daarbij mag er geen sprake van verdringing zijn en moet het werk ook nog lonen. Dus laten we vooral eerlijk en realistisch zijn. Voor de regering draait het bij de Participatiewet om twee dingen: er moet bezuinigd worden en het moet allemaal strenger. We worden gedwongen een wet uit te voeren die een grote impact heeft op een grote, veelal kwetsbare groep mensen. Er zijn terechte zorgen en in de media zien we regelmatig de desastreuze gevolgen van de Participatiewet. Daar moet onze focus nu op gericht zijn. In de missie van de gemeenten binnen de arbeidsregio Helmond-De Peel kunnen we lezen dat zij succes definiëren als: een optimale beantwoording van de (arbeids-) vraag van werkgevers en meer mensen aan het werk. In de uitvoering wordt dan ook de vraag van de werkgever centraal gesteld. Er wordt zelfs gesproken over ‘arrangementen voor werkgevers’ en het ‘ontzorgen van werkgevers’. Maar we mogen en kunnen zeker niet alleen uitgaan van de belangen van de werkgever. Bedrijven, instellingen en de (lokale) overheid dienen ook aangesproken te worden op hun maatschappelijke verantwoordelijkheid voor het scheppen van werk voor de doelgroep. Daar horen ook garanties en werknemersbelangen bij.
Ook maatwerk aan de voorkant is cruciaal. Een veel gehoorde klacht van de doelgroep is dat zij zich niet gehoord voelen. Laten we deze klacht serieus nemen en er vooral lering uit trekken voor de toekomst. De relatie met de Jobcoach moet gebaseerd zijn op wederzijds vertrouwen en gelijkwaardigheid. Passend werk betekent dat de werknemer op de juiste plaats zit. Waar men zijn of haar talenten kan inzetten. Zet alleen trajecten in die ook echt perspectief bieden en werk lonend maken ipv geld te verspillen aan zinloze, uitzichtloze projecten.
Maatwerk, goede begeleiding, perspectief bieden, de menselijke maat daar gaat het om. Niet wegkijken, kritisch blijven en tegengas geven aan Den Haag. Laat niet de bezuinigingen leidend zijn maar hou het vooral menselijk in Helmond en de Peel.

Lonneke Maráczi
Raadslid SP