Recept voor dakhaas uit grootmoeders tijd
Stadsschrijver Tania Heimans gaat de wijken in om met de inwoners geschiedenis te schrijven. Op de weblog verhaalt ze de komende maanden over haar bijzondere ontdekkingen en ontmoetingen. Vandaag haar eerste.
Stel je bent stadsschrijver. Je bent moe van alle vooroordelen die er over de stad bestaan. Als een Helmondse Prikkebeen jaag je op verhalen die deze vooroordelen ontkrachten. Als vlinders probeer je ze te vangen. Je woont immers zelf in de stad. Je wilt je trots verwoorden, geen excuses verzinnen waarom je niet in Amsterdam, Rotterdam of desnoods in een pittoresk buitenlands dorp tussen de lavendelvelden woont.
Gelukkig zijn er genoeg mooie verhalen. Verhalen die je zorgvuldig opprikt. Presenteert. Op podia, in de krant, via Facebook. Zie hier, aanschouw: deze stad is prachtig, kent een onvermoede geschiedenis, grote talenten en ga zo maar door. Applaus.
Maar dan. Maar dan leg je je vlindernet neer. Je jaagt niet meer. Je laat de verhalen naar je toe komen. Want dat je stadsgenoten vertellen kunnen, weet je inmiddels. Vooral over vroeger. Dus kom maar op. Bewijs maar mee.
4 juli. Independence Day in de VS. Hier de eerste dag van ‘Helmond Schrijft Geschiedenis’. Tromgeroffel. Je zit klaar. In Wijkhuis Westwijzer. Ja, ja, een wijkhuis. Dat klinkt niet trendy. Dat is Westwijzer dus wel. Een tof en hip gebouw. Kom er maar eens om in Amsterdam, in Rotterdam of desnoods in een dorp tussen de lavendelvelden. En daar in Westwijzer worden verhalen gedeeld over opgroeien in ’t Haagje. Een 85-jarige vrouw vertelt er zo beeldschoon. Zo trots. Zo ontroerend. Geen film, geen opera, geen concert kan er tegenop. Daarna volgen meer juweeltjes over andere wijken. In wijkhuis De Geseldonk, dat ook al zo’n modern gebouw is. In de idyllische Natuurtuin De Robbert, waar eekhoorns en reeën meeluisteren
En vanaf dat moment weet je dat iedereen die deze verhalen hoort, in Amsterdam, in Rotterdam, in een pittoresk buitenlands dorp tussen de lavendelvelden of waar dan ook, zal denken: waarom woon ik niet in Helmond? Om daarna op jacht te gaan. Op jacht naar een dakhaas en deze thuis naar oud-Helmonds recept klaar te maken. Want van al die smakelijke verhalen over vroeger krijg je onherroepelijk trek.
Nieuwsgierig geworden naar deze verhalen? Ook kans maken een recept uit grootmoeders tijd voor dakhaas te vinden? Je kunt nog tot 27 september stadsschrijver worden op de volgende locaties.
3 reacties:
Vandaag het eerste verslag van Tania van hetgeen zij hoorde en zag in Wijkhuis Westwijzer, De Geseldonk en Natuurtuin De Robbert. Morgenavond wordt ze ontvangen in woonzorgcentrum Keyserinnedael. Als je wilt, kun jij daarbij de bewoners helpen ook letterlijk Helmondse geschiedenis te gaan schrijven.
Daar krijg ik een warm Helmond-gevoel van! Want we hebben inderdaad zoveel om trots op te zijn! Dat trotse gevoel kreeg ik niet toen ik vanochtend de voorpagina van Helmond Plus zag. De krant vond nieuws uit De Rips en Eindhoven het belangrijkste. Nou ja. 🙁
Vraagje @Tania: Is het verplicht je van te voren opgeven voor Helmond schrijft geschiedenis of mag je ook (op tijd natuurlijk) aanschuiven?
Alleen vanavond is aanmelden echt gewenst bij Keyserinnedael, waar je je verhaal met de bewoners kunt delen. Op de locaties die niet speciaal op een doelgroep zijn gericht (maar dan staat het erbij), mag je wat mij betreft gewoon aanschuiven. Leuk als je komt!