6reacties

Regeren is vooruit zien (JC)

Regeren is vooruit zien, heb ik me wel eens laten vertellen.
Begin juli is de bijna haakse bocht van de Rochadeweg naar de kanaaldijk wat minder scherp gemaakt. De scherpe bocht zorgde niet alleen dat het verkeer opstropte maar was ook levensgevaarlijk. Toch is die bocht een tiental jaren geleden zonder blikken of blozen aangelegd. Terwijl ook toen al duidelijk was dat dit geen oplossing was.
Ik kom meer van die voorbeelden tegen. Vaak bij wegenbouw en planologie maar dat is vermoedelijk omdat ‘iedereen’ weet hoe een goede weg eruit moet zien. De voorbeelden daar liggen voor het oprapen: onbegrijpelijke rotondes (of net-niet-rotondes, zoals bij de Fonkel!), uitvoegstroken die weggehaald worden, slecht afgestelde verkeerslichten, uitzichtloze kruisingen en kaarsrechte wegen met onbegrijpelijke snelheidsbeperkingen. Om maar te zwijgen over slecht onderhouden fietspaden en rondwegen dwars door natuurgebieden.
Wegenbouw is niet het enige gebied waarop ik rare besluiten tegenkom maar laten we ons daar nu maar even toe beperken.
De geschiedenis vermeldt niet wat het aanpassen van de bocht in de Rochadeweg gekost heeft. Dit soort projecten loopt echter al snel in de miljoenen. Over die rare zo genaamde opknapbeurt van de Traverse heb ik het eldersal gehad. Een Luchtbrug die sowieso nooit gebouwd had mogen worden. En daar zit ‘m de kneep: ook toen waren er verstandige mensen die betere plannen hadden. En al die jaren is er niets veranderd. Politici lijden kennelijk aan een blikvernauwing die voorkomt dat ze open staan voor andere mogelijkheden. Al snel praat iedereen elkaar na, van debat is nauwelijks sprake. Dat kan ook nauwelijks anders in een land waarin alles tot drie cijfers achter de komma wordt vastgelegd in collegeprogramma’s of andere akkoorden. Om een lang verhaal kort te houden: graag meer aandacht voor zo genaamde dissidenten. Want die blijken vaak achteraf gelijk te krijgen.

                                                          Was getekend,