24reacties

Maráczi: Een nare bijsmaak…

Afgelopen week kreeg ik foto’s in mijn mailbox van het Drakenbootfestival. Een leuke herinnering aan een mooi spektakel in en rond ons kanaal. Samen met mijn buurvrouw en een goede vriendin maakte ik, als bewoner van Helmond-Oost, deel uit van het team van Woonpartners. Op zondag 5 juni was het onze beurt om drie wedstrijden te roeien. Een mooie, zonnige en vooral gezellige dag. Het evenement was vorig en ook dit jaar een groot succes. Een aanwinst voor Helmond dat vele bezoekers trekt maar ook vele deelnemers. En alhoewel ik veel plezier heb gehad blijft er bij mij ook een nare bijsmaak aan kleven.

Voor de opening op vrijdagavond waren alle deelnemers van het driedaagse spektakel uitgenodigd in het RaboHouse. Aangezien mijn buurvouw en ik vorig jaar niet aanwezig waren bij het Drakenbootfestival leek het ons een goed idee om een kijkje te gaan nemen, zodat we wisten wat ons op die zondag te wachten stond. Aangekomen op het terrein zag ik meteen dat het een groots opgezet spektakel was met ook veel aandacht voor het vermaak van kinderen. Dat het zo groots zou zijn had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Aangekomen in het RaboHouse en na wat bekenden en teamleden begroet en gesproken te hebben bekeken we de eerste wedstrijden. Mijn buurvrouw werd er razend enthousiast van terwijl ik me afvroeg waar ik “ja” tegen gezegd had toen ik mijn collega raadsleden al meteen na de start bijna zag kapseizen. Maar wie A zegt moet ook B zeggen. Hoe dan ook, we hadden er allebei dorst van gekregen en het werd tijd voor een drankje. Consumpties waren alleen verkrijgbaar met munten en dus werden we verwezen naar de dame van de muntjes. Toen ik 10 munten kocht en 25 euro moest afrekenen schrok ik eerlijk gezegd van de prijs maar dacht er verder niet zo over na. We hadden nog een leuke avond en ook mijn buurjongetje had zich naar volle tevredenheid vermaakt. We zagen de zondag vol vertrouwen tegemoet toen we naar huis fietsten.
Zondagochtend 5 juni was het dan zover, wij mochten onze “roeikunsten” gaan vertonen. Mijn buurvrouw bloedfantiek, mijn vriendin met watervrees en ik met een jaren geleden opgelopen trauma voor kano’s. Maar zoals ik al eerder hierboven schreef werd het een hele leuke, gezellige dag. Ondanks dat we drie keer verloren, hebben we veel lol gehad en zijn we weer een mooie ervaring rijker.

Maar waarom dan toch die nare bijsmaak? Nou, dat zal ik uitleggen.
De opbrengst van dit evenement gaat naar goede doelen wat natuurlijk een goede zaak is. Dit jaar ging het grootste gedeelte van de opbrengst naar de Super Sociaal voor de vervanging van de bestelbus en een deel ging naar het project “Golden Oldies” (doel: bewoners van verzorgingshuizen in Helmond een onvergetelijke dag bezorgen). Allebei niks mis mee zo op het eerste gezicht maar als ik er dan wat dieper over nadenk heb ik toch een aantal vraagtekens bij het eerst gekozen goede doel. Is het niet tegenstrijdig om een goed doel voor minima’s in Helmond te ondersteunen en tegelijkertijd de prijs van de consumpties zo duur te maken dat deze zelfde minima’s op dit evenement een natje en een droogje niet kunnen betalen? Waarom gekozen voor een een spiksplinternieuwe bus in plaats van een goedkopere, goede, betrouwbare tweedehandse? Waarom zo’n groot geldbedrag naar een goed doel dat ook al elk jaar een fiks subsidiebedrag van de gemeente krijgt? Allemaal mogelijk gemaakt met (te) dure consumptiemunten en badeendjes. Dat geeft mij de nare bijsmaak. De tegenstrijdigheid en misschien ook wel de onrechtvaardigheid.

Ik hoop van harte dat het volgend jaar weer net zo’n groot succes zal zijn als dit jaar. Maar ik wil hierbij wel een oproep aan de organisatie doen. Laat dit een spektakel zijn voor alle Helmonders en niet alleen voor degenen die het zich kunnen veroorloven….

Ik wens iedereen een zonnige en fijne vakantie!

Lonneke Maráczi
Fractievoorzitter SP