Vanaf vandaag heeft SP-raadslid Nathalie van der Zanden hier elke 6 weken haar column met haar bespiegelingen over Helmond. Wij wensen Nathalie alle succes.
_______________________________________________________________________________

Ik kies ervoor mijn boodschappen altijd in dezelfde winkel te doen. Lekker makkelijk, dichtbij en het personeel is vriendelijk. Als je aangekochte waar niet goed is kun je het omruilen of je krijg je geld terug. Je voelt je er een gewaardeerde klant.

Je staat er niet altijd bij stil hoe vaak je per dag, bewust of onbewust, een keuze maakt. Kunnen kiezen is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Soms heb je geen keuze omdat je ermee geboren bent of het je overkomt.

Vanaf 1 oktober verplicht de Zorgpoort alle klanten die een scootmobiel nodig hebben tot het betalen van een eigen bijdrage. In de toelichting die bij het besluit zit staat "Als u de eigen bijdrage voor de toegekende voorziening te hoog vindt heeft u de mogelijkheid om geheel van uw WMO voorziening af te zien".

Dat is vreemd, dacht ik, om iemand voor te stellen om er maar vanaf te zien. Want een scootmobiel via de Zorgpoort krijg je alleen als het nodig is. Je hebt een indicatie nodig! Hoezo ervan afzien?

Als gemeenteraadslid spreek ik steeds vaker mensen die niet meer begrijpen wat ze overkomt en waarom ze bepaalde keuzes moeten maken. Ik heb veel voorbeelden, maar noem er maar een:

Een jong gezin dat weinig mogelijkheden meer ziet en waarvan de vader door ziekte aan huis gekluisterd is. De ziekte van hem brengt hoge kosten met zich mee waardoor de reserves opgaan aan bijvoorbeeld medicijnkosten. Ontsnappen uit deze situatie is nauwelijks mogelijk omdat geen werkgever hem wil. In deze situatie is de partner kostwinner geworden die in ploegendiensten moet werken om de vaste lasten te kunnen blijven betalen. Het gezin behoort niet tot de minima maar tot de doelgroep "werkende armen" die geen recht hebben op bijzondere bijstand!

Gelukkig is het voor hem mogelijk dagelijks de kinderen met de tweedehands scootmobiel van de Zorgpoort naar de basisschool te brengen. In het begin schaamde hij zich ervoor maar inmiddels heeft deze schaamte zich vertaald in een dagelijks klein moment van geluk.

De Zorgpoort is geen winkel. Jij bent geen klant maar een cliënt. Je scootmobiel geen gadget maar een noodzakelijke voorziening. Een voorziening waarvoor je de eigen bijdrage vanaf 1 oktober MOET betalen. Maar waarvan? Uit de spaarpot van je kinderen?
Hoezo keuze?

Nathalie van der Zanden
Raadslid