6reacties

Wat betalen we allemaal en waarvoor?

Mijn paspoort was verlopen. Al een hele tijd. Op zich was dat geen ramp want als het gaat om identificatie kom ik met mijn rijbewijs in Nederland ook een eind. En dat heb ik dit voorjaar vernieuwd. Kosten: € 39,75. Een hoop geld voor een stukje plastic waarvoor de gemeente weinig hoeft te doen: alleen de gegevens overnemen en een recente pasfoto plakken. Maar goed, zonder dat plasticje heb ik een probleem, dus moest ik wel investeren. Ik had de mazzel dat ik binnen de geldigheidstermijn zat en er geen spoedaanvraag à raison van € 34,10 nodig was.

Nu het paspoort! Recent nodigde een vriend mij uit voor een buitenlands reisje. Nou ben ik niet zo’n wereldverkenner die meteen staat te juichen en de koffers pakt. Voor mij is ons land boeiend genoeg. Toch heb ik direct “ja” gezegd met als consequentie dat ik eerst naar het gemeentehuis moest voor een geldig internationaal reisdocument. Kosten € 71,35 en bij spoed zou daar nog eens € 48,60 bijkomen. Gewapend met mijn nauwelijks gebruikte en verlopen bordeauxrode boekje, meldde ik me op de afgesproken datum en tijd bij het gemeentelijk loket. Een vriendelijke jongedame nam mijn oude document in waarna ze tot haar en mijn verbazing constateerde “…dat ik niet in het systeem stond” waarna ze vervolgde: “Ik kan daarom voor u geen nieuw paspoort aanvragen.” Uh….?? Dit is een vreemde en kwalijke zaak want mijn non-registratie betekent ook dat ik jarenlang niet in de internationale registers ben opgenomen. Bij verlies of diefstal van mijn paspoort in het buitenland zou dit mij grote problemen hebben opgeleverd. De nachtmerrie die onze stadgenoot Ousiam Karim recent in de Spaanse enclave in het noorden van Marokko is overkomen, is daar een voorbeeld van.

Afijn, een gemeentelijke senior dienstverlener die erbij werd geroepen, bood een oplossing. Een kwartier later stond ik buiten met het betalingsbewijs (een tegoedbon) voor een identiteitskaart in mijn zak en € 56,80 lichter. Opnieuw een smak geld, maar toch ruim 14 euro minder dan oorspronkelijk mijn bedoeling was want ik kwam voor een paspoort. Voor mij was de meerwaarde van dit document door de slordigheid van de gemeente Helmond als sneeuw voor de zon verdwenen. Waarom zou ik daarvoor nog extra kosten maken?!

Mijn ‘paspoortaffaire’ werd deze opnieuw actueel toen ik hoorde dat de gemeenteraad dinsdag 5 november de begroting 2020 bespreekt. Tussen de vergaderstukken, te vinden op de site van de gemeente, kwam ik de Belastingverordeningen en Tarieven 2020 (pdf) tegen. Het is een interessante lijst van artikelen (diensten) die in de winkel van het Helmondse gemeentehuis te koop zijn en wat u en ik ervoor mogen betalen. In vakjargon noemt men dat de leges. Wat wij er voor krijgen is mij inmiddels minder duidelijk. Een papiertje, een boekje of een stukje plastic zijn de tastbare bewijzen van de aankoop. Wat zij in de praktijk betekenen hangt blijkbaar af van het gegeven of het gekochte ook in een of ander systeem is geregistreerd. En als dat niet het geval is, koopt u net als ik een kat in de zak.

Verkopen, het blijft mensenwerk. Vergunningen verlenen, paspoorten en rijbewijzen uitgeven ook. Het slechte nieuws is dat deze dienstverlening elk jaar duurder wordt. Wij hebben dat als vanzelfsprekend geaccepteerd. Het goede nieuws is dat de kosten voor een rijbewijs, paspoort of identiteitsbewijs voorlopig niet stijgen. De gemeente Helmond houdt hierbij wel een slag om de arm. De overige aanpassingen (lees verhogingen) kunt u zelf in de lijst opzoeken. Doe dat maar, er gaat een wereld voor u open!

Hanneke Hegeman