73reacties

Wat ik nou toch meemaakte…

Laatst stond de zus van Porcupine (a.k.a. Noud) bij de slager Hagelaar in de Beelstraat. Een mevrouw bestelt een bieflapje. “Sla er maar een keer op”, zei ze “dan wordt ie wat groter”. De anderen in de winkel keken elkaar aan, zo van
“wa’s dè vur un kakmadam”. De vrouw ging de winkel uit en een volgende vrouw bestelde onder andere 3 ons verse worst. “Trek er maar ne keer an, dan wordt ie wa langer”, zei die vrouw. Volop hilariteit in de zaak natuurlijk.

Jan de Vries (die van het log Schellevis in ‘Gefundenes Fressen’) mailde in juni:

Ik heb een voorliefde voor dure eau de toilettes. Behalve boeken en lekker eten is dat 1 van de geneugten des levens die ik mijzelf toesta. Een bijkomend voordeel is dat vrouwen nog wel eens een compliment willen maken als ze langs me lopen. En elk compliment is er 1; er zijn wel mooiere beesten die het van hun lokgeur moeten hebben. Elke zaterdag ga ik naar de markt, op de fiets, dus flink gesprenkeld om fris te blijven. Na een paar straten voelde ik dat er iemand aan mij wiel kleefde. Honderd meter, tweehonderd meter. Vanuit mijn ooghoek zag ik opeens in rap tempo een voorwiel, een stuur met zwaar beringde handen en het begin van een enorme bortspartij verschijnen. Het tafereeltje ontrolde zich tot een complete fiets, roze slippers, witte kuiten, blauwe aderen, legging, veel te klein groen hemdje, hartje op der arm getatoeëerd, verlopen kop, geblondeerde haren. Helmondse vrouw op fiets. Het creatuur glimlachte uitdagend naar me en zei: “Man, wa ruikte gij lekker, ik ben expres achter oe blijven rijen”. Op dat moment waren we aangekomen op het punt waar we linksaf moesten slaan naar de markt. In een reflex ging ik rechtsaf naar de dichtstbijzijnde supermarkt.

Beide anekdotes zijn waargebeurd! Het deed Porcupine (a.k.a. Noud) besluiten om ons dit logidee aan de hand te doen. In de winkel, op straat, in de kroeg en wie weet waar nog meer maak je onverwacht vaak de leukste voorvallen mee. ‘Wie met open oren en ogen door het leven gaat, heeft altijd iets te schrijven’ zo valt te lezen op de website van Jan de Vries. Laat de bezoekers van De weblog van Helmond meegenieten van iets leuks dat jij in Helmond meemaakte.
Waarschijnlijk en hopelijk overbodig: natuurlijk moeten de voorvallen, eventueel jaren terug, voorgevallen zijn. We gaan het heus niet controleren, we vertrouwen erop.