Gedichten over Helmond
Er zijn veel manieren om over een stad te schrijven. Daarvan is poëzie er 1. Denk maar aan “Ik ging naar Bommel om de brug te zien”, “Den Haag. Ik voel me er zo ver van huis” of (van de Helmondse dichter Hans van de Waarsenburg) “Midden op de Zuidwal”.
Veel steden zijn bezongen door dichters. Zo ook Helmond. Zowel ‘amateurs’ als ‘professionals’ hebben hun krachten gewaagd om hun beeld van de stad te schetsen. Helmond heeft zelfs sinds 2007 een stadsdichter in de persoon van Bert Kuijpers. Op initiatief van het Literair Café Helmond schrijft hij jaarlijks een tiental gedichten over onze stad. Een aantal daarvan is hier te lezen.
Maar Hans en Bert zijn natuurlijk niet de enige Helmondse dichters. Helmond heeft ook een dichterskring, een literair café, een poëzieroute en een aantal meer of minder bekende schrijvers en dichters. Tientallen amateurs en professionals zijn actief met taal en poëzie bezig. En wie weet hoeveel onbekende Helmonders af en toe iets moois over hun stad dichten.
De weblog biedt vanaf nu al die mensen een podium om hun gedichten voor een breed publiek te presenteren. Dat kan heel simpel door jouw of andermans gedicht hieronder te plaatsen. De enige voorwaarde is dat het gedicht (aanwijsbaar) over Helmond moet gaan. En wie weet, rolt daar te zijner tijd wel een nieuwe stadsdichter uit. Als voorzet en opening hieronder het gedicht Helmond van Hans van de Waarsenburg.
HELMOND
deze stille straten
met knekelhuizen
onherstelbare woningen
en as op lantaarnpalen
deze rechtopstaande muren
getooid met gekraste vingers
en blinde wonden in hun huid
deze mensen
met zilverekseem op de poriën
en godkanker op de strot
deze geografie is V. V. T.
en voor geen enkele herhaling vatbaar
5 reacties:
Laat ik het goede voorbeeld dan maar geven:
Helmond 1993
Oud ijzer, versneden drugs,
verlepte hoeren en gewone idioten
een miljoen illegale sigaretten
– een container vol –
gaan over de toog als een pakje shag.
De grootste ijzerfabriek nu zelf
gesorteerde hoopjes oud roest.
En waar de stad een hart zou moeten hebben
wijst een engel de weg naar buiten
maken bestuurders zich onsterfelijk belachelijk.
Het mag toch ook over de wijken gaan?
Onze Rijpel
Zunne goeie hebben we nog nie gehad.
Onze Rijpel met zijn bocht'ge straatjes,
zo vol pleintjes en vol paadjes
en fijne mensen zat.
Hondje hier, hondje daar.
Poezen volgen op een dakrand
ons mensen naar't zandstrand.
Een vriendelijk gebaar.
Schitt'rend bos en beekdal.
Een omgeving om te zoenen
met óveral boeketjes bloemen.
Een machtig plekje in't heelal.
Wie dit alles met argusogen leest
en geen geloof kan hechten aan mijn woorden,
wie meent dat het beter is in andere oorden,
die is hier zéker nooit geweest.
Rijpeltje, laat je niet kisten, toe !!
Wees wat je bent, je bent fijn.
Jaloers zouden ze zijn
als ze eens wisten hoe.
-meer gedichten van diverse dichters over Rijpelberg en omgeving op http://www.Rijpelberg.info > snel naar …
@Har Dirkx:
Natuurlijk mogen gedichten over de Helmondse wijken ook. Als een gedicht duidelijk over iets (aanwijsbaar) Helmonds gaat, zien wij ze hier heel graag verschijnen.
Een gedicht/lied over Helmond van een mij onbekende schrijver. Het dateert voor zover ik weet uit ongeveer 1946:
Waar de brede stroom de Aa
Naar Aarle-Rixtel vloeit
Weeldrig sappige selderij
Op de Oliemolen groeit
Waar de toeter des schippers schalt
Langs de Kanaaldijk heen
Jongen daar is Hellemond
Helmond is er maar één (bis)
Als 't vrijdagavond is
Komen de rekskes vol
En is er al wat weinig in
We hebben met 'n bietje lok
We gaan met vijftig centen uit
En komen met 'n gulden terug
Zo gaat dat in Hellemond
Daar komen z'over de brug (bis)
Waar Stockx Roymans voetbal is
De kracht van iedere club
En de fietsen van de Haas
Weg gaan één, twee, hup
Waar de mooie Kerstklok prijkt
Voor van Bragt z'n raam
Jongens dat is Hellemond
Helmond maakt al naam (bis)
Als er dan eens komt gevaar
Voor 't Oranjehuis
Dan staan de Hellemonders klaar
Dor blieter genen enen thuis
En aan 't hoofd Marinus van Hout
De degen in z'n hand
Jongens vecht voor Hellemond
't Is oe Vadderland (bis)
BORNEO
Gedreven door ambtelijke geldzucht
en politieke verderfelijke hebzucht
werden arme sloebers, totaal zes families
verdreven van het college netvlies.
Werk en daardoor ook geld was niet voorradig
en de Helmondse regenten waren niet liefdadig.
Dus oprotten met het armlastig tuig was het advies
en bouw op de hei een krottenwijk voor hun logies.
De heren gaven wel toestemming om het Pea park te bouwen
ook toen was het gedrag van ambtenaren en college onbehouwen.
De burgemeester uit die tijd was ene van Hout
en dat is natuurlijk helemaal bout.
Nog steeds is een grote weg naar hem vernoemd
waardoor zijn onfrisse handelingen worden verbloemd.
Vele beroepsmatige clericale en regenten profiteurs
waren in die tijd zeer goede acteurs.
Door zogenaamd te geven een helpende hand
bewaarden ze van het tuig, in hun ogen, een grote afstand,
want dat volk diende alleen maar om zwaar te werken
en hun zuur verdiende karig loon af te staan in de kerken.
De lui die zogenaamd handelden uit menslievendheid
die waren de profiteurs liever kwijt,
maar hun deportatie mocht niet veel kosten
het waren geen fiscale aftrekposten.
Het Nederlands-Indie Borneo was wijd weg
en dus te kostbaar voor een krottenwijk aanleg.
Uit het zicht en zonder schoenen aan hun poten
zo werd in de regentenzaal onder veel gelach besloten.
Zonder water, afvoer en verwarming stoppen we ze op de hei
dat is de bevrijding voor onze kapitalistische maatschappij.
Wat kan het ons, egoistische elite, verdommen
laat ze daar in het nabije oosten maar verstommen.
dit speelde rond 1920