7reacties

Test: de rode wijn in onze kroegen

Het idee ontstond al ruim een jaar geleden, de uitvoering liet op zich wachten tot afgelopen vrijdagavond: De Groote Helmondse Kennisvergaaring aangaande de Vin Rouge. Ofwel: waar in Helmond bestel je bestens een glas rode wijn?

Voorzien van onze fiets (met niet geheel werkende verlichting, zoals de agenten later die nacht feilloos ontging), goede moed en naderend onweer, togen uw lokale Ilja en Iljanine Gort naar de eerste locatie: de Cacaofabriek. Hoe de rode wijn daar smaakt, zullen we nimmer (nou ja, in ieder geval niet vanavond) weten, want door een gala van opgedirkte pubers hebben we dit etablissement maar direct overgeslagen. Op naar de Kasteelpoort.

Aangekomen in onze binnenstedelijke kasteeltuin bestelden wij 2 glazen van de rode huiswijn. Met 5,50 euro per glas betalen we direct de hoofdprijs op deze avond. Voor omgerekend 12 gulden en 12 centen per glas wordt een Rioja uit 2013 (de Ramon Bilbao Crianza om precies te zijn) geserveerd. Dit is dan wel inclusief 2 stukjes kurk, waarmee direct een eerste plaats uit het zicht verdwijnt. Het uitzicht op ons mooie Kasteel en de prettige klantbenadering door het personeel vormen een visueel geheel met de volle body van deze rode rakker. De afdronk is verre van verkeerd, maar na een half glas begint de wijn toch enigszins te vervelen. Ook noteren wij een – wat wij vakkundig noemen – supermarktgeur aan de wijn.

We besluiten het eens van de andere kant te bekijken – van het Kasteel welteverstaan – en nestelen onszelf in een hoekje van Ons Loes. Hier wordt de rode huiswijn (een Franse Meliac Altus) geserveerd in kraakheldere glazen, de eerste wow-erlebnis is een feit. Dat de tulpvormige glazen een afgestemd geheel vormen met het tulpje op tafel doet de spanning al verhogen (en leidt tot de eerste dubieuze tweet van deze avond over de aanwezigheid van vrouwelijke vormen, maar dat geheel terzijde). Deze Franse Merlot ruikt adembenemend lekker en smaakt zoals je wilt dat elke zoen zou smaken: krachtig, vol en alsof deze eeuwig blijft duren. Enigszins bevreesd vragen we om de rekening: een wijn van dit kaliber in een niet bepaald als meest goedkoop bekend staand café zal ook financieel wel een flinke indruk achterlaten. Wederom worden we verrast als we slechts 3,95 euro per glas hoeven weg te pinnen.

We steken wederom de Knaal over en belanden op en bij de Bank. Het recept is bekend: 2 rode huiswijn. En een kaasplankje, want we willen het einde van de avond halen. (noot van de redactie: dit was in werkelijkheid een bittergarnituur, maar dat staat toch minder chique bij een zelfbenoemde wijnproeverij.) In tegenstelling tot echte wijnproevers gaat aan ons geen drupke wijn verloren: alles wordt keurig opgedronken! Na een eerste geur- en smaakproef versobert ons gemoed…di’s niet best. Dat de wijn wordt geserveerd in glazen waarop ‘Lux’ staat, kan niet verbloemen dat het hier om een weinig luxe Chateau Dramatica gaat. De wijn heeft nauwelijks karakter en drinkt weg alsof het bessenjenever op een schoolfeest is. En een bierviltje eronder, echt? Wij noteren dit bezoek als een onbetekenende voetnoot in de geschiedenis van deze avond.

We besluiten de avond te eindigen in Lokaal42. Vermaard om sfeer en bierkeuze zijn we zeer benieuwd naar de huiswijn. Hier geen moeilijk gedoe met dure glazen, verse bloemetjes op tafel of onbestemde etsen aan de muur, maar gemoedelijke degelijkheid: een Ikea-vastpakketje met daarin een meer dan prima Cabernet Sauvignon van het Italiaanse Negroamaro. Met 3,50 euro de goedkoopste van de avond, maar zeker niet de minste. Niet verfijnd of complex, maar een prima allemansvriend met een bijpassende prijs/kwaliteitsverhouding.

En dan de resultaten van uw jury. Een compliment aan alle vier de locaties is overigens dat we zonder problemen een glas kraanwater er gratis bij geserveerd kregen, zij het pas nadat we erom vroegen.

Op de vierde plek eindigt de Bank. Een weinig bijzondere wijn die de zelfbedachte Luxe pretentie geen seconde kan waarmaken.

Een gedeelde 2e plek is er voor Lokaal42 en de Kasteelpoort. De wijn bij Lokaal42 was een positieve verrassing aangezien het hier toch voornamelijk een bierlokaal betreft, vandaar geen derde maar een tweede plek. De rode wijn bij de Kasteelpoort voldeed meer aan de verwachtingen, maar het prijskaartje dat eraan hing is voor ons toch iets teveel van het goede. Dus ook een tweede plek.

De toch wel onbetwiste nummer 1 van deze avond is Ons Loes. Niet alleen was de rode wijn het lekkerst van allemaal, maar ook de hele aankleding steekt met kop en schouders boven de rest uit. En dat voor een zeer schappelijke prijs. Mocht u ons zoeken, u weet waar we de volgende keer te vinden zijn!

Tot zover de eerste episode van de Groote Helmondse Kennisvergaaring aangaande de Vin Rouge. Over de uitslag kan niet worden gecorrespondeerd: we zijn geen kenners maar liefhebbers. De betrouwbaarheid van deze test daarentegen is volledig gegarandeerd: net als kinderen, spreken dronken mensen immers de waarheid.
Het staat eenieder natuurlijk vrij om in de reacties hieronder onze Kennisvergaaring aan te vullen met eigen ervaringen, zelfuitgevoerde proeverijen of – en nog beter – uitnodigingen voor een volgend wijntje