Ondanks de blunder van ING gaat het postkantoor aan de Watermolenwal nu toch echt dicht. Niet op 9 maart zoals de opkoper van de Postbank aankondigde, maar vandaag. Na 68 jaar komt zo een eind aan ons postkantoor. Wat u daarvan vindt, kunt u onder mijn vorige bijdrage kwijt.
Dat het gebouw gesloopt gaat worden is al lang bekend. De hele hoek tussen ruwweg Watermolenwal, Marktstraat en Matthijs Vermeulenstraat staat al tientallen jaren op de nominatie om te verdwijnen. Daar moet het dynamische winkelhart van Helmond worden uitgebreid met nog meer franchisezaken en filiaalketens. Dat de Citysporthal daarvoor moet verdwijnen is slechts een detail in deze grote sprong voorwaarts.
Maar nu komt het merkwaardige. Het pand schijnt – voor een onbekend bedrag – aangekocht te zijn door de gemeente. De (ex) Postbank heeft nog tot de zomer nodig om het pand op te leveren. Waarschijnlijk hebben ze die maanden nodig om kluizen vol zilvervloten leeg te ruimen of kwijtgeraakte postzegels bij elkaar te vegen. En dan? Dan blijkt er opeens tijd te zijn om het gebouw tijdelijk te gebruiken. Hangijzer Plato (niet eens meer een heet hangijzer, maar gewoon morsdood) zou zelfs een optie zijn.
Kijk, en dan verbaast Jean Cat zich.
Als je al zo lang weet dat je daar iets wilt, als je al een kegelclub weggejaagd hebt, als je miljoenen uittrekt om de binnenstad op te krikken, dure architecten inhuurt en ga zo nog maar door; hoe kun je dan opeens niet weten wat je met een gebouw aan moet? Hoe kun je verast worden door de leegstand? Waarom moet je ‘studeren’ op mogelijkheden?
Regeren is vooruit zien maar in Helmond maken ze zich liever druk over onzinnige details, dat blijkt maar weer.

Laat ik dan ook een detail melden en mijn oproep herhalen om in ieder geval de gevelsteen van J.W. Havermans te redden!

Was getekend,