19reacties

Zorgen om de zorg

Mijn huisarts, Nicole van Dommelen, gaat er mee stoppen. Na 15 jaar draagt ze de zorg en haar praktijk ‘De Eeuwsels Huisartsen’ (Helmond Noord) over aan een collega. Begin deze maand stuurde ze mij en al haar andere patiënten een emotionele brief waarin ze uitlegt waarom ze dit besluit heeft genomen. Een opmerkelijk besluit van deze gepassioneerde huisarts in een even opmerkelijke brief.

De belangrijkste reden voor het vertrekt is dat zij de uitvoering van het vak huisarts niet meer ziet zitten. Zij motiveert dit als volgt: “Er is veel gebeurd: de verandering van het zorgstelsel, komst van praktijkondersteuners en Verpleegkundig Specialisten, Q-koorts, Mexicaanse griep, transitie jeugdzorg, en nu Covid-19/Corona. Ook het huisartsenvak is veranderd: de marktwerking, de invloed van zorgverzekeraars, veel taken van specialisten overgenomen, de enorme werkdruk en steeds minder tijd voor ‘de mens achter de patiënt’. Gesteund door mijn collegae en team heb ik, ondanks mijn eigen ziekte, nog jarenlang voor u mogen zorgen. Maar uiteindelijk blijft er voor mij als praktijkhoudend huisarts te weinig tijd over, om voor u te zorgen op de manier waarop ik dat graag zou willen: met voldoende tijd en aandacht voor u als mens naast het ziekzijn, met alle energie en emoties die daarbij komen kijken.”

Bewogen vervolgt Van Dommelen haar brief: “Samen met u heb ik vele mooie, verdrietige en ook vreugdevolle momenten mee mogen maken. U heeft mij deel laten uitmaken van uw leven; op de meest angstige en kwetsbare momenten heb ik naar u mogen luisteren en u mogen adviseren, en op vreugdevolle momenten ook samen kunnen lachen. Gezonden mensen hebben vaak duizend wensen, zieke mensen maar 1; het is fantastisch om deel te mogen uitmaken van die ene oplossing. Ik heb altijd gehandeld vanuit het goede, op de manier waarop ik dacht dat dat het beste was, voor u als patiënt. Ongetwijfeld heb ik mensen ook tekort gedaan, en dat spijt me dan ook oprecht. Ik heb veel van u mogen leren, en wil u dan ook hartelijk bedanken voor uw vertrouwen.”

Het is jammer dat de scheidend huisarts geen tijd meer heeft voor het aangevraagde interview dat ik graag met haar wilde maken. We moeten het nu maar met haar brief doen. Die zegt genoeg. Van Dommelen richt zich nu op een studie integrale geneeskunde die westerse zorg combineert met andere zienswijzen zoals de traditionele Chinese geneeskunde. Zorg waarin weer tijd is voor de patiënt als geheel en waarin tijdsdruk of papieren tijgers geen rol spelen.

Het vertrek van deze Helmondse huisarts is een teken aan de wand. We hebben al zo vaak haar collega’s op de televisie zien en horen klagen over de werkdruk en hun onmacht naar behoren voor patiënten te kunnen zorgen. Deze kiest voor een andere oplossing. Dat is dapper en heftig. Ik zie anderen haar voorbeeld volgen. En geef ze eens ongelijk. Een huisarts is een vakman -vrouw die 9 jaar heeft gestudeerd om mensen te ondersteunen in hun ziekte of ze te genezen. Daar gaat het om en daar halen zij hun voldoening uit. En juist die motivatie wordt onderuitgehaald door regels die niets anders beogen dan zo efficiënt mogelijk te werken. Ofwel met zo weinig mogelijk middelen het beoogde doel bereiken. Het is tegenwoordig ‘lopende band werk’, productie leveren! Dat daarbij ‘de mens’ (om wie het in de zorg zou moeten draaien) naar het tweede plan schuift, valt vaak niet eens meer op. Dat is een kwalijke zaak die ons op termijn allemaal zal opbreken. Huisarts Van Dommelen geeft met haar vertrek en haar brief een duidelijke waarschuwing. Het moet anders, ook in Helmond!

Hanneke Hegeman