8reacties

Perry: Jimmy, een Helmonder

Column Perry Vermeulen HelmondWereldberoemde Helmonders hebben we niet veel. Op nationaal niveau hebben we onder andere wat sporters en politici voortgebracht, maar echt bekend op diverse plekken in de hele wereld is eigenlijk niemand. Of toch één persoon; en dat is dan wel meteen de markantste in het rijtje ‘bekende Helmonders’. Onlangs zag ik online een documentaire uit 2006 over het boeiende leven van deze jongen die in april pas 28 jaar gaat worden, maar al meer heeft meegemaakt dan velen in een heel leven. Jimmy Rosenberg.

Jimmy Rosenberg is een Sinti-zigeuner, geboren met een gitaar. Al snel kwam zijn wonderbaarlijke talent bovendrijven. Als tiener kreeg hij van Sony al een miljoenencontract. Hij heeft in de jaren nadien op het podium gestaan met Stéphane Grappelli, James Brown, Les Paul, Biréli Lagrène, Willy Nelson, Eric Clapton en vele anderen. Bekendheid en ontzag geniet Jimmy bij musici wereldwijd.

Maar dan gaat het mis. De vader des huizes moet voor meerdere jaren naar de gevangenis nadat hij zijn schoonzoon om het leven bracht, omdat die zijn dochter mishandelde. De structuur die Jimmy nodig heeft, valt weg. In minder dan een jaar tijd gooit hij al zijn geld over de balk en zijn heroïneverslaving trekt een spoor van vernieling door zijn leven.

De documentaire van Jeroen Berkvens is geweldig. We zien hoe Jimmy anno 2006 zijn dagen slijt op een kleine kamer in een Brusselse instelling. Hoe zijn vader uit de gevangenis komt, hoe ook de jongere broer van Jimmy een gebroken man is en hoe zijn oudere broer definitieve hersenschade heeft opgelopen na overdadig coke-gebruik. Hoe Jimmy voor enkele maanden de gevangenis in moet na een vechtpartij op een treinperron, en hoe hij na zijn vrijlating direct een nieuwe gitaar uittest.

En nu is Jimmy op de weg terug. Er is weer een cd verschenen, en een dvd. Hij heeft weer opgetreden en de kritieken waren als vanouds lovend.

Komen we op mijn persoonlijke ervaringen. Van 2001 tot 2006 woonde ik op de Tolpost (waar Bakelsedijk en Heistraat samenkomen) in een soort studentenhuis. In de herfst van 2005 kwam de nieuwe huisbaas met het krankzinnige idee om een heel gezin te plaatsen op een zolderkamer van 12 vierkante meter. Niet wettig gezien de brandveiligheid, maar het gebeurde. We maakten kennis met de familie Rosenberg: moeder Engelina (Papi) Weisz, haar zonen Jimmy en Ramses, en naar ik meen een vierde persoon. Een cultuurclash volgde en aan elkaar wennen deden we nooit: helaas was er meerdere keren per week sprake van onaangepast gedrag. Het ging niet goed met de kinderen Rosenberg en moeder had het zichtbaar zwaar. Ook omdat Jimmy met regelmaat epileptische aanvallen kreeg: hij viel zelfs tweemaal van de trap tijdens een aanval, waarna een ambulance ter plekke de jongen weer op aarde mocht brengen. Regelmatig werd om mijn gsm gevraagd, waarna een geestelijke gebeld werd die om raad gevraagd werd. Wat een toestand was dat: na een week of acht, vlak na sinterklaas, hebben ze andere woonruimte kunnen vinden en was bij ons de rust teruggekeerd. Achteraf is het lachen en was het een bijzondere ervaring, maar destijds kon ik mijn huisbaas behoorlijk wat aandoen. Anno 2006, leerde ik van de documentaire, woonde men in Neerkant, nog steeds onzeker over de definitieve verblijfplaats.

Een huisgenoot had een simpel gitaartje in zijn kamer staan, dus ik heb het zelf kunnen aanschouwen: wat kan die jongen fantastisch spelen. En dan was ie destijds nog niet eens in gezonde toestand. Ik hoop dat hij de weg omhoog nu definitief gevonden heeft.

Documentaire zien? Kijk hier:

Perry Vermeulen