Ga iets doen!
Mijn buurman had laatst ruzie met een jonge gast uit de flat om de hoek. Wat nu precies de aanleiding is geweest, weet ik niet. Ik heb de discussie pas gevolgd nadat de politie al was gearriveerd. En dat ook nog bij toeval omdat mijn Ollie moest plassen. Er schijnen over en weer scheldwoorden te zijn gevallen, maar wie het gelijk nu wel of niet aan zijn kant had, is mij nog steeds niet duidelijk. Het is ook niet relevant.
Wat er die dag op straat gebeurde deed mij denken aan vroeger bij ons thuis. De jongeman in kwestie heeft de gewoonte op straat, voor het portiek van de flat, rond te hangen. ‘Te lamballen’, zou ons vader zeggen. Dat is begonnen in 2019. Het afgelopen jaar heb ik hem niet gezien, maar nu is hij tot ergernis van de buurt terug. Die irritatie zit in het feit dat hij mensen naroept, op de grond spuugt en rotzooi maakt, tenminste, zo wordt zijn gedrag ervaren.
De jongeman zelf was zich van geen kwaad bewust, althans dat was zijn verdediging richting de politie. Vervolgens kreeg ik de vraag wat ik van de situatie vond. “Tja, eigenlijk niks. Ik heb hem nooit als lastig ervaren of hem op onacceptabel gedrag kunnen betrappen.” Toch begrijp ik mijn buurman en de toegestroomde flatbewoners heel goed. “Jongen, ga iets doen zodat mensen geen last meer van je hebben” was mijn advies. Terwijl ik dit uitsprak moest ik aan het ‘lamballen’ van ons vader denken.
Wat is dat toch tegenwoordig? Als kind verveelde ik me nooit want als dat gebeurde greep ons moeder in. Dan kwam de onvermijdelijke vraag of ik mijn huiswerk al had gemaakt. En als dat het geval was, had ze wel een karweitje voor me: de keukenkastjes uitdoen, mijn fiets poetsen of mijn kamer opruimen. Ze was wat dat betreft heel creatief in haar opdrachten! ‘Ga iets doen’ heb ik van thuis meegekregen en dat zit er nog steeds in!
Als we de media moeten geloven is het niet goed gesteld met de jeugd van nu. Ik heb daar mijn twijfels over. Natuurlijk zijn er excessen en is er sprake van ongelijkheid in kansen. Is dat niet altijd zo geweest? En ja, het ene kind wordt met een gouden lepel in de mond geboren en het andere niet. Zijn we in Nederland niet te veel bezig met hem pamperen van de jeugd en vergeten we het opvoeden? Karakters worden gevormd door begeleiding en de omgeving. De ouders van nu, uitzonderingen daargelaten, werken zich net als vroeger, een slag in de rondte om voor hun kinderen te zorgen. Zeker in deze coronatijd hebben zij het niet gemakkelijk. Terwijl de jeugd klaagt over het gebrek aan sociale contacten, een burn out wordt aangepraat en de (lokale) overheid zich in allerlei bochten wringt om het ‘leed’ van de jongere generaties te verlichten, tobben hun ouders over het verlies van inkomen en mogelijk erger. Je zult maar je hele spaarspotje zien verdampen waarvoor je jaren hebt geploeterd. Of erger. Je zult maar nachten wakker liggen omdat je je gezin niet kunt geven wat ècht nodig is.
Al die jonge mensen die zich met hun dure iPhone in de hand zo ontzettend zielig voelen, hebben nu de kans te laten zien wat ze werkelijk in hun mars hebben. Ga oude mensen helpen die al maanden stik eenzaam zijn. Goed voor je sociale contacten. Trek je jas aan en doe de boodschappen voor je moeder of vader. Dan leer je ook meteen wat een pak melk kost. Handig voor je toekomst. Of lees, heel ouderwets, een boek. In ieder geval stop met zeuren! Pak de regie over je leven zelf op en ga iets doen!
Hanneke Hegeman
8 reacties:
Goed stukje
Nou Hanneke,je slaat de spijker op zn kop,de grote “basis regel”is en blijft RESPECT ,dat ontbreekt er vaak aan,bovendien bestaat Helmond en vele andere steden uit vele gemengde culturen,daar is niks mis mee maar…..ikzelf woon in helmond noord ,hele gemixtebuurt,met veel jongeren, en ik merk ook het gedrag van groepjes, die ook intimideren/uitlokken,om dan maar stoer overtekomen,dus ik denk dat deze ,veranderingen bij de tijd horen,en niet meer zijn in te dammen,helaas dus geduld en er maar het beste van hopen….
Herkenbaar. Als kind zat ik veel te lezen, tot wanhoop van mijn moeder. “Ga iets doen!” Dan moest ik weer een paar uur de straat op om “lekker buiten te spelen”. En dan werd ik ook weleens aangesproken op wangedrag, zoals een vernieling op een plek waar ik nooit kwam. Ontkennen was zinloos. Mensen kijken nu eenmaal door een gekleurde bril naar elkaar.
Vroeger kon pa alleen de kost verdienen, ma was thuis voor de kinderen, de wereld was anders lang niet zo materialistisch. De tv programma’s waren nog normaal, de muziek was normaal en irritante reclames die je van alles in de maag willen splitsen die waren er nog maar mondjesmaat. Kinderen waren toen nog niet van porselein, ze waren ook niet je vriend, kinderen waren kinderen. Nu is werkelijk niets goed genoeg, niet voor de ouders en niet voor de kinderen.
Vroeger had je nog normen en waarden.
Internet is mooi maar het heeft ook zo enorm veel kapot gemaakt.
Goed stuk weer van Hanneke(ik denk dan steeds “Groenteman”maar dat is net niet goed)
@twanneman; nee joh internet is niet het probleem.
Probleem is wel als hangjongeren anderen “intimideren” of “naroepen”.
Daar begint het al. Het zal niet strafbaar zijn an sich,maar hoezo?
Wat is deze?
Prima stukje, Hanneke.
Verveling is een raar iets. Ik verveel me nooit, vroeger ook niet.
Ik denk dat de reden in ‘overlast’ inderdaad ligt in het feit dat ouders nu inderdaad non-stop aan het werk zijn en weinig tijd hebben voor hun kinderen, maar zeker ook dat er direct gepamperd wordt met materiële zaken.
Opvoeden is investeren, niet alleen merkkleding uitdelen, de nieuwste iPhone cadeau geven als de oude weer een op de grond is geflikkerd.
Het doemdenken over hoe erg jongeren het nu zouden hebben is dodelijk vermoeiend. We praten het hen zelf iedere dag weer aan. Het dagelijkse gejank over hoe erg de avondklok is, hoe erg het is om ‘niets te kunnen’… ga eens actief op zoek naar wat wél kan. Inderdaad: lees eens een boek, doe een gezelschapsspel, ga met elkaar thuis in gesprek.
Het levert gegarandeerd winst op en je stoort je waarschijnlijk ook eens wat minder aan iedere scheet van de ander.
In vijf ploegen laten werken, zijn ze daarna te moe om te klagen. Jankgeneratie!!
@S2 op maandag 22 maart 2021 om 17:49:
Inderdaad, die ouderen van tegenwoordig die zich zo druk maken over de jeugd, zoals die buurman in het verhaal van Hanneke, geven het verkeerde voorbeeld. Maar dat probleem is van alle tijden. Ik heb twijfels over het effect van de oplossing die je voorstelt.