Al lezend zag ik dat er sindsdien in Helmond veel is veranderd, ‘nieuwjaarswenschen’ konden toen nog voor 0,50 cent in de krant worden opgenomen, een jaarabonnement was ondanks de prijsverhoging vanwege ‘papierduurte-toeslag’ slechts f 5,60 en op de gemeenterekening van 4.469.000 gulden was er een batig saldo van bijna een half miljoen. Er werd financiële steun verleend voor het stichten van ‘rust en vacantieoorden’ voor de gemeenteambtenaren en R.-K. H.V.V. M.U.L.O. speelde gewoon nog tegen Sparta.
Maar ondanks de grote verschillen werd er ook geschreven over thema’s die nu nog actueel zijn. Hoewel het begrip anticyclisch investeren nog niet was uitgevonden sprak onze wethouder Van Wel over een krediet voor extra woningbouw die ‘nu vooral bij de dreigende werkeloosheid goed te pas zal komen’. Daarnaast klaagde men in Helmond (een gemeente van 20.000 zielen met ‘drukken handel en industrie’) ook toen al over de slechte bereikbaarheid. Er was namelijk sprake van ‘onvoldoenden treinenloop’ en dat was een ‘groot bezwaar voor de handelslieden’.
Ook in 1920 was de jeugd problematisch, hoewel de aanpak minder kostbaar was dan tegenwoordig. ‘De jonge mensch’ kon namelijk het beste worden geholpen door ‘liefde tusschen de leden van het gezin aan te kweeken en meer dan ooit werk te maken van een beschaafde christelijke opvoeding’. Met 53.434 gulden was men voor de armen veel meer kwijt. Een voortdurende bron van zorg, zeker omdat het armenbestuur met een ‘nadeelig saldo van 1002,13 gulden’ kwam te zitten.
Laat ik eindigen met de hoop dat een columnist in 2120 niet meer over de Helmondse armen maar nog wel over het Helmondse voetbal zal schrijven.
Een fijne jaarwisseling en veel geluk en gezondheid toegewenst in het nieuwe jaar!
Theo Manders
Raadslid VVD