7reacties

De TextielBaron: Onsportief januari

De TextielBaron“De eerste maand van het nieuwe jaar zit er alweer op!” Mijn buurvrouw wond er geen doekjes om, toen ze me eergisteren aanklampte. “Weten jullie al wat jullie doen met carnaval? Gaan jullie het vieren? Verkleed?” Ik antwoorde naar waarheid dat ik het nog niet wist. Naarmate je ouder wordt, glijden dat soort massa-activiteiten van je af, als ware je van teflon. Het is ieder jaar hetzelfde. “Ach, geniet er nou maar van, want je bent zo oud. Kijk maar naar mij!”
Ze had gelijk. De kruitdampen van oud-en-nieuw zijn nog niet opgetrokken, of carnaval staat alweer voor de deur. Ook 2013 gaat snel. En waar ik in mijn vorige column nog zo vurig uitsprak dat 13 een geluksgetal moet worden, daar is het eerste ongeluk alweer als een in het oog springende puist verschenen. Januari was voor mij als sportliefhebber toch vooral de maand van de val van Lance. Dat is wellicht niet erg verrassend te noemen, maar toch. En in zijn kielzog neemt hij, zo lijkt het althans, voormalig UCI-voorzitter en Helmonder Hein Verbruggen mee. Voorzitter van de wereldwielerbond van 1991 tot 2005. Au. Geen moment om vol trots te roepen dat het “een Hellemonder is”.
En dan was er nog het faillissement van Dijkse Boys, nog maar een paar dagen geleden. Boze tongen beweren dat dit onvermijdelijk was en dat vooral de gemeente Helmond erg opgelucht is dat deze club, waar in het verleden zo veel om te doen geweest is, eindelijk verdwijnt. Anderen noemen het eeuwig zonde. Een club waar, al dan niet met betaald personeel, ook grote successen gevierd zijn. Heel even werd er zelfs gepraat over de mogelijkheid twee Helmondse clubs in de eerste divisie te laten voetballen. Dat zou wat geweest zijn.
En dan nog wat klein sportief leed. Mijn neefje was zo ongelooflijk teleurgesteld. Hij kon door de sneeuw niet schaatsen bij boer Kuijpers, iets waar hij gedurende twee weken ongeveer iedere dag naar vroeg. Ik zag hem van de week boos zijn schaatsen in een kast in de garage gooien, terwijl de sneeuw veranderde in een viezige drap.
Noem me melancholiek, negatief zelfs. Maar de eerste maand van het jaar kon voor ons Helmond toch beter beginnen. “Schat, zal ik als lieveheersbeestje of als clown gaan met de optocht?” Mijn vrouw kijkt me vragend aan, terwijl ze op internet verschillende outfits bekijkt. Ach, veel dingen zijn ieder jaar hetzelfde. Behalve dan op sportief gebied.

De TextielBaron