Sinds Helmond in 1987 door de Fietserbond werd aangewezen als ‘Fietsstad van Nederland’ zag je Theo (een buurtgenoot van 1 van ons) nooit zonder zijn oude damesfiets. Een morele plicht aan zijn fietsstad, zo vond hij. Zelfs om naar het sigarenwinkeltje bij hem op de hoek te gaan, haalde hij zijn fiets uit de schuur.
Wij zeiden hem wel eens dat hij op zijn eigen begrafenis nog met de fiets zou gaan. Steevast antwoordde hij dan “Ja, dat heb ik al lang geregeld hoor.”
Laatst was het zo ver en jawel. Hij had potverdorie nog woord gehouden ook. “Zijn laatste bijdrage om Helmond in 2008 wederom Fietsstad van Nederland te maken” werd er op de koffietafel gefluisterd.

voor een opmerkelijke begrafenis.