3reacties

Verlijsdonk: clubliefde verloochent zich niet

Mario Verlijsdonk geboren in 1958 begon zijn voetballoopbaan bij RKZSV uit Zeilberg, vanaf 1978 bekend als ZSV. Op een gegeven moment stonden Mario en 4 van zijn broers in het 1ste elftal. De 5 gebroeders behaalden in het seizoen 1976-1977 het kampioenschap na een beslissingswedstrijd tegen SV Someren. Hij is nog steeds als technisch adviseur aan ZSV verbonden en is er na zijn ontslag bij Helmond Sport vaker op het sportpark te zien.

Mario kon reeds op zijn 19de naar Sportpark De Braak verkassen. Hij doorstond de proeftraining maar koos voor het CIOS in Sittard. “De CIOS-opleiding was in die tijd heel duur. Daar moesten we thuis rekening mee houden want we waren met 8 kinderen.” Eind jaren 70 waren het bij de rood/zwarten nog allemaal semiprofs en was betaald voetbal geen vetpot. Een onzeker bestaan dus.

In 1978 vertrok hij naar FC VVV. Hij ging overstag nadat de schoolleiding van de CIOS hem had geadviseerd om betaald voetbal te gaan spelen. Mario deed namelijk mee met het CIOS-schoolteam tegen landenclubs met studiegenoten die bij profclubs speelden. Mario kon het niveau makkelijk bijbenen.

Van 1979 tot en met 1986 speelde hij in de hoofdmacht bij de club uit Venlo. In 1985 promoveerden de geel/zwarten onder leiding van Sef Vergoossen naar de Eredivisie. Dit niveau was voor Mario net een maatje te groot. Hij kreeg last van spierblessures terwijl hij dat van tevoren nooit had. Hij stond nog enkele malen in de basis, viel verscheidene keren in als wisselspeler maar zat veelal op de bank. De geboren en getogen Zeilberger voetbalde bij FC VVV als midvoor, aanvallende middenvelder en centrale verdediger. De oud-prof speelde er in totaliteit 161 wedstrijden waarin hij 43 doelpunten scoorde. In 1986 verkaste hij naar FC Eindhoven. Daar speelde hij 73 wedstrijden waarin hij in totaliteit 6 goals maakte. Ook is hij er aanvoerder geweest. Mario stopte in 1989 op zijn 31ste vanwege een blessure aan de knie. Daarna bleef hij er 8 jaar lang actief binnen de trainersstaf.

In 1997 kwam Mario alsnog bij Helmond Sport terecht en bleef er tot zijn ontslag in 2019. 22 jaar dus, een tijdperk. Hij heeft er talloze functies vervuld. Zo was hij assistent-coach, trainer bij de diverse jeugdelftallen, hoofd van de jeugdopleiding en ook (interim-)hoofdtrainer. Hoe kwam hij bij de club op De Braak terecht? Hij was in het seizoen 1996-1997 interim-coach bij FC Eindhoven na het vertrek van Rob Jacobs. Hij had een voorcontract besproken bij de blauw/witten. Het team van Mario won bijna de 4de periode. Het speelde de laatste wedstrijd gelijk tegen FC Zwolle waardoor SC Cambuur onder leiding van Han Berger de lachende 3de was. Er volgde na het seizoen een evaluatie en toen waren de voorwaarden ineens helemaal anders als in het voorcontract. De toenmalige interim-coach besloot op zoek te gaan naar een andere club.

Hij kende Wiel Teeuwen nog van FC VVV die in 1997 werkzaam was op De Braak. Mario belde hem op. Hij had met Teeuwen en bestuurslid Ari de Kimpe een goed gesprek. Hij werd assistent-coach onder Louis Coolen. Met tussenfases was hij dit bij verscheidene hoofdtrainers. Met allen heeft hij goed op kunnen schieten. Wat niet wil zeggen dat ze het altijd met elkaar eens waren, aldus Mario. 

In 2001 vertrok Coolen op het allerlaatste moment naar Roda JC, Mario werd hoofdcoach bij de rood/zwarten. Hij bleef dit 1 seizoen. Daarna werd hij weer assistent, dit keer onder Jan van Dijk. Verder is Mario in 2007 interim-coach geweest na het ontslag van Gerald Vanenburg en in 2013 na het vertrek van Eric Meijers.

Mario voelt zich het beste in de rol van assistent gecombineerd met het trainen van een jeugdelftal. Hij gaf als oudere speler al leiding aan jongere voetballers tijdens de trainingen en wedstrijden. Dit om ze te helpen beter te worden en in het belang van het team.

Mario is een positivo en pikte van iedere coach diens kwaliteiten op om zichzelf als trainer te verbeteren. Hij noemt het een geluk dat Sef Vergoossen zijn pad kruiste. “ Vergoossen was duidelijk, had oog voor je kwaliteiten als speler en voor de persoon achter de voetballer. Sef Vergoossen wist precies wat hij aan me had in het teamgebeuren.” De Zeilberger vindt duidelijkheid geven aan voetballers en eerlijkheid zeer belangrijk zowel in positieve als in negatieve zaken.

De oud-prof heeft wel degelijk capaciteiten als hoofdtrainer. Hij was op 32-jarige leeftijd al coach bij FC Eindhoven. De blauw/witten promoveerden onder zijn hoede in mei 1991 bijna naar de eredivisie. FC Eindhoven had de 2de periode gewonnen. In de laatste wedstrijd van de nacompetitie stond de ploeg tot de 77ste minuut met 1-0 voor. De eredivisie lag voor het grijpen. Daarna scoorde FC VVV 2 doelpunten. Eindstand 1-2. Het zou een prestatie van jewelste zijn geweest, de enige en laatste keer dat FC Eindhoven namelijk de eredivisie bereikte was in het seizoen 1974-1975. Voor alle duidelijkheid, Mario was 3 keer (interim-)hoofdcoach bij de club aan de Aalsterweg.

Mario is rustig, geduldig met voetballers, kan ze zelfvertrouwen geven en heeft een goed tactisch inzicht. Verder heeft hij overwicht op zijn spelers. “Ik ben heel duidelijk naar mijn spelers toe en indien noodzakelijk spreek ik met stemverheffing.” 
Hij haalt herinneringen op aan (jeugd)spelers van Helmond Sport. Zo speelde Gyrano Kerk, de huidige spits van FC Utrecht, een poosje bij de rood/zwarten. “Een leergierige jongen die altijd hard trainde om beter te worden.” Maar ook kan Mario genieten van Stijn van Gassel die hij een goeie keeper vindt, een grote persoonlijkheid en mentaal sterk. “Jammer voor Helmond Sport dat hij naar Excelsior gaat, voor Stijn is dat een volgende stap in zijn ontwikkeling en dat gun ik hem van harte.” Verder praat hij met plezier over Guus Joppen en Vito van Crooy. Ook denkt hij positief terug aan Didier Martel, de Franse aanvaller die onder andere bij Paris Saint-Germain heeft gespeeld. “Geef Martel maar de bal, dan blijft ie in de ploeg. Een grootse prestatie dat we hem naar Helmond konden halen.”

Aan de rood/zwarten heeft hij over het algeheel positieve herinneringen. Hij heeft het ontslag achter zich gelaten en wil daar verder geen woorden aan vuil maken. Rancune is Mario vreemd. “Helmond Sport is een warme club, een volksclub. Niet alleen voor Helmond maar voor de hele regio. Ze hebben een fantastische AA-side die ik ronduit geweldig vind. Verder heeft Helmond Sport enkele vaste sponsoren die zeer goed en erg belangrijk zijn voor de club.” Naar zijn mening is de vereniging professioneler geworden en de oud-assistent hoopt dat de warmte van de club hierbij nooit verloren zal gaan.

Ook na zijn ontslag gaat hij met zijn kameraden nog altijd trouw de thuiswedstrijden bezoeken. Helmond Sport is en blijft namelijk zijn club. Helaas gooit corona op dit moment roet in het eten. Als alles naar wens verloopt zit Mario volgend seizoen weer op de tribune. Mario houdt zowel van ZSV als van Helmond Sport. Clubliefde verloochent zich nooit.

“Ik vind het fijn dat Helmond Sport het zo goed doet. Ontzettend knap!”

Eerste foto door Tom Pennings, andere 2 uit archief Helmond Sport