Jong en dakloos: dit is een nieuwe ontwikkeling die ook in Helmond speelt. De roep om meer opvangmogelijkheden is begrijpelijk, maar beter nog is om het probleem te voorkomen.

Hoewel het begrip dakloze van alle tijden is, is er de laatste tijd een verandering in de daklozenwereld gaande. Uit onderzoek blijkt dat steeds meer jongeren, gewild of ongewild, deel uitmaken van deze subcultuur. Volgens recent onderzoek van de Algemene Rekenkamer zijn er op dit moment in Nederland zo’n 9000 deels dakloze zwerfjongeren in de leeftijd tot 23 jaar.

Eerder deze maand besteedde het Eindhovens Dagblad aandacht aan het onderwerp. De artikelen “Toename zwerfjeugd Helmond” (13 juli) en “Helmond praat over zwervers” (14 juli) bevestigen het beeld dat eenzelfde ontwikkeling ook in Helmond gaande is.

Bij de traditionele dakloze gaat het vaak om mensen die op latere leeftijd de grip op hun leven zijn kwijtgeraakt. Bij de jongeren lukt het niet eens om grip op hun leven te krijgen. Waarom groeit dit probleem?

Laten we eerst vaststellen dat het gelukkig met de meeste jongeren wel goed gaat. Maar iedere dakloze jongere is er één teveel. Een valse start waardoor het niet goed gaat op school, gevolgd door een opeenstapeling van problemen is meestal de oorzaak van deze situatie.

Ook jeugdhulpverleners zoeken naar verklaringen voor deze toenames. Wat zij van de jongeren horen is dat de wereld steeds ingewikkelder wordt en de drempel naar hulpverlenende instanties steeds hoger. Immers, dakloze jongeren moeten vanaf hun 18e, het moment dat zij voor de wet volwassen zijn, steeds meer regelen. Dat, terwijl zij in de meeste gevallen niet terug kunnen vallen op hun ouders.

Om deze cirkel te doorbreken is het zaak dat de gemeente signalen zoals die van bijvoorbeeld het Jongeren Inlooppunt (JIP) serieus neemt en behalve daklozenbeleid ook aandacht heeft voor goed jeugdbeleid. Hierop als gemeente reageren door jeugdaccommodaties te sluiten, hen op straat op te zoeken en op te nemen in multi functionele accommodaties werkt volgens mij averechts. Het lijkt op het afdwingen van maatschappelijk geaccepteerd gedrag en heeft niets te maken met voorkomen van de problemen in hun essentie!

Nathalie van der Zanden
Raadslid