Zelf ben ik er een keer binnen geweest met een vraag. Want naast het museum dat ze runnen, helpen ze je ook met je laptop of computer.
Door het museum lopen of spelen in de arcadehal, dat was voor ons alle 3 nieuw.

Dit was wat ik me voorstelde:
Er staan allemaal computers die oud zijn, waar je naar kunt kijken, van oud naar nieuw. En bij de arcadehal stelde ik me wat game consoles voor waar je een spelletje op kunt spelen.

We stapten over de drempel en betaalden de entree voor het bezoek. Hierbij kregen we een korte uitleg. We mochten blijven als we wilden of tot sluitingstijd. Alles wat aan stond, daar mochten we aankomen (vooral mijn kinderen vonden dit heel fijn) en alles wat uit stond, staat met een reden uit.

We waren begonnen in de arcadehal.
Hier stonden, inderdaad, game consoles. Veel game consoles. HEEL VEEL game consoles.
Mijn jongste was meteen ergens aan het racen op een bank, terwijl mijn oudste ergens een oude Mario Kart aan het spelen was. Ik speelde na jaren weer eens Duck Hunt op de Nintendo en leerde dat je de eend kan besturen.
Er stond een Photo Play, waar ik vroeger met regelmaat een euro (of waren het nog guldens?) instopte als ik een frietje moest gaan halen. Het eerste wat ik deed, was een filmpje naar mijn broertje sturen. “Weet je dit nog?!”

Nadat alles kort bespeeld was, gingen we verder.
We liepen de route waarbij je begint in de 70’s en eindigt in de 90’s. Wat ze heel leuk hebben gedaan, is het behang, lampen en zelfs de telefoons mee laten gaan met deze tijd.
Wat wij het leukste vonden, was toch dat je overal aan mocht komen. Zo hebben we Pong gespeeld op een keyboard muziek gemaakt wat op de computer eruit kwam, ge-MSN’t (want dit staat op meerdere computers), werd ik helemaal blij toen ik Wolfenstein3D zag en het aller-aller-leukste…
… We hebben met ons 3en tegen elkaar Unreal Tournament gedaan. Uren, dagen en nachten heb ik daaraan besteed. Mijn nickname ‘Je_moeder’ zorgde voor de leukste opmerkingen. Ooit was ik daar goed in. Nu, niet meer. 
In het midden van de route is er een ruimte waar je kunt zitten om wat te drinken. Hier kwamen een aantal vrijwilligers naartoe om te vragen wat we ervan vonden. Ook kreeg ik extra informatie over bepaalde dingen die daar stonden.

De vitrine met mobiele telefoons maakte het dat ik me oud voelde. Wat gaat de tijd toch snel!

Ik kan nog veel meer vertellen, maar ik raad aan dat jullie gewoon zelf gaan! Het is niet alleen leuk voor kinderen, ik vond het minstens net zo leuk!