8reacties

Hoe een Roemeense Helmondse werd

“Mijn droom is om advocaat te worden!” Bij het uitspreken van deze woorden twinkelen haar ogen. “Nu nog, hopelijk komt het eens zover.” Het had niet veel gescheeld. Madalina, die vandaag (5 juni) jarig is en 36 wordt, zat op de universiteit in Roemenië. De jonge dame is afgestudeerd als econome en werd boekhouder in plaats van advocaat. Waarom geen advocaat? Als ze Rechten had gestudeerd moest ze hiervoor na haar studie nog 2 jaar als advocaat in opleiding in een advocatenpraktijk werken. Dat zou ze (anders dan in Nederland) zelf moeten betalen. Haar moeder wou dit wel voor haar doen maar dit kon de jonge vrouw niet over haar hart verkrijgen. Madalina was graag in Arbeidsrecht of Sociaal Recht afgestudeerd. De sociale advocatuur zou haar niet misstaan hebben.

Het lot wilde dus anders. De Roemeense werd assistent-manager bij voetbalclub FC Universitatea Craiova. Inderdaad, de club die spelers als Gica Popescu en Ovidiu Stinga voortbracht. Stinga, die ook bij Helmond Sport gevoetbald heeft, is samen met zijn vrouw bevriend met de Cotofana’s. Voetbal is nog steeds heel belangrijk voor het gezin, ook voor hun jonge dochter. Ze zijn met haar al naar enkele wedstrijden van Helmond Sport gaan kijken.

Madalina is ontzettend gemotiveerd om in de maatschappij te slagen. Ze heeft 4 cursussen Nederlandse taal afgerond. Hoewel de Roemeense de taal moeilijk vindt, slaagde ze voor alle 4. “Ik ben gek op het halen van diploma’s”, zegt ze met een lach. Gemeente Helmond kon niet geloven dat Madalina uit eigen beweging de Nederlandse taal wou leren. Weliswaar zou de gemeente de cursus betalen maar als ze 2 lessen zou missen kwam het bedrag voor haar eigen rekening. Nou geloof maar, de jonge vrouw miste geen enkele les. De Roemeense deed Nederlandse les op het ROC Ter AA in de Keizerin Marialaan en op de volksuniversiteit nabij de Leonarduskerk. Wat de laatste betreft heeft Madalina goede herinneringen aan docente Belle van Bree. “Zo’n ontzettende lieve en begripvolle vrouw. Ze stelde mij direct op mijn gemak.”

Verder is ze in 2020 geslaagd bij Levenlang Leren voor Tolken en Vertalers op de ITV Hogeschool te Utrecht voor de module Algemene Tolktechnieken. Reeds op 36-jarige leeftijd beheerst de Roemeense 7 talen, namelijk naast Roemeens en Nederlands ook Engels, Portugees en Spaans. Verder verstaat ze Frans en Italiaans volledig. Er zit een enorme talenknobbel in de familie. Dat blijkt wel, haar dochter spreekt naast Nederlands en Roemeens nu al vloeiend Engels. Dit terwijl ze binnenkort pas 6 wordt. Engels leerde het meisje via de televisie. Zij zit op de Silvester Bernadette School. “Hier zitten leerlingen van allerlei nationaliteiten, rangen en standen”, aldus Madalina. Haar dochter is dol op dansen en is lid van Unity 8. Corona was echter een spelbreker, er is weinig gedanst tijdens haar lidmaatschap tot nu toe. Het gezin is volledig geïntegreerd in Helmond en neemt actief deel aan het maatschappelijke leven. Zo zijn ze dol op de Kasteeltuinconcerten.

Hoe kwam het stel in 2009 in Nederland terecht? Ze waren getrouwd en woonden tot 2008 in Roemenië. Het echtpaar had samen met de ouders van haar man een mooi groot huis gebouwd. Weliswaar voelden de Cotofana’s zich thuis in hun vaderland maar besloten om voor een jaar naar het buitenland te gaan met de bedoeling om er veel geld te verdienen. Zo vertrok het echtpaar voor een jaar naar Portugal. Daarna kwamen ze via een tante van haar man in ons land terecht. Het stel ging werken bij Boomkwekerij Peter Verschuuren in Aarle-Rixtel. Men had het echtpaar verteld dat je in Nederland weliswaar hard moest werken maar dan zou je wel een hoop geld kunnen verdienen. Het was een hard bestaan bij de kwekerij. “Je moest om 5 uur opstaan om tot 7 uur in de avond te werken. Verder woonden we met velen in containers. We verdienden 1 eurocent voor ieder stekje dat we zetten en 7 eurocent voor het potten van een grote plant. Het was hard werken maar weinig verdienen.”

Omdat Roemenië geen lid was van Europese Unie hadden de Roemenen in Nederland geen recht op arbeid. Men moest hiervoor bij het IND zijn om een vergunning aan te vragen. De uitzendbureaus namen hen dan ook meestal niet aan omdat ze hiervoor teveel papierwerk in moesten vullen. Grote bedrijven zoals Van Rooi Meat en Vlisco deden dit wel. Men kon echter wel werken als je je liet inschrijven als zelfstandige. Zo begon Madalina als ZZP’er en startte een eigen schoonmaakbedrijf met als naam Mady Dienstverlening. Ze heeft later ook nog als werkneemster gewerkt onder andere bij Prodrive in Son. De jonge vrouw was niet technisch geschoold maar die aanleg zat wel bij haar in de familie. Ze onderging 3 gesprekken en een intelligentietest met een positief resultaat, Madalina werd aangenomen. Binnen enkele maanden tijd had ze een verantwoordelijke functie op de afdeling waar zij werkte. Bij dit bedrijf kwam de Roemeense de Helmonder Bart Willems tegen. Hij gaf haar een goed advies. “Je hebt veel in je mars. Het ondernemen heb je in je bloed zitten, doe er iets mee!” Het belangrijkste wat de Roemeense in Nederland leerde was dat je moet durven vragen. “Nee heb je, ja kun je krijgen.” Verder heeft Madalina ook als Customs Officer bij Schneider Electric op het industrieterrein gewerkt.

Vol trots vertelt ze over haar moeder. “Zij stond altijd voor alle mensen klaar en hielp iedereen. Nu ik hier op terugkijk kan ik dit ontzettend waarderen. Mijn moeder is een groot voorbeeld voor mij. Ze heeft mij heel erg gemotiveerd en geïnspireerd.”

Haar man is ook ondernemer, hij heeft een eigen bouwbedrijf Ary Construct. Het gezin woont sinds 3 jaar in de Beelsstraat en heeft een goed contact met hun Nederlandse buren. “We zijn bevriend met vele mensen van allerlei nationaliteiten. Iedereen hoort met respect behandeld te worden en voor ons is iedereen gelijk.” Het gezin wilde graag een groot huis omdat er bij hen thuis vaak mensen komen logeren. Voorheen woonde het gezin in de Ameidestraat en op de Kanaaldijk. “We voelen ons ondertussen echte Helmonders.” 

Haar moeder heeft dus altijd in haar dochter gelooft. Zij zag de kwaliteiten van Madalina. Al op jonge leeftijd zei ze tegen Madalina: “Jij bent niet geboren om met je handen te werken.” Niet dat ze neerkeek op handarbeid maar ze had een enorm vertrouwen in een grote toekomst voor haar dochter. Ze wou met dit compliment haar talent stimuleren. Dat was maar goed ook want de Roemeense twijfelt regelmatig aan haarzelf. Nog steeds. Zo ziet ze bij haar initiatieven altijd problemen op haar weg. Haar man is anders, die ziet altijd mogelijkheden.

Madalina zou graag nog eens bij Gemeente Helmond gaan werken. “Er zitten hier duizenden migranten waarvan velen slecht gehuisvest zijn. Als ik merk dat er bijvoorbeeld 15 mensen in een kamer wonen, kaart ik dit bij de gemeente aan maar dan wordt er weinig mee gedaan. Ik voel me geroepen hierin verandering te brengen.” Gevoel voor rechtvaardigheid speelt in het leven van de Roemeense een grote rol.

Madalina heeft een eigen adviesbureau. Hierin verzorgt zij de administratie van mensen, geeft hen advies en vaak fungeert de Roemeense ook nog als tolk. Het bedrijf kent de naam Mady Adviesbureau. “Ik ben heel erg geordend en gestructureerd. Ik heb administratief werk nooit als arbeid gezien maar als een hobby. Het is fijn om hier de kost mee te verdienen.”

Madalina Cotofana, de vrouw met een ijzersterke wil en een enorme drive. Als 2 druppels water haar moeder, een moeder voor iedereen.

De foto’s zijn gemaakt door Tom Pennings