Bruheze – Brandevoort ademt voetbalhonger

VV Bruheze tegen SV Brandevoort was het duel tussen de 2 langstzittende coaches uit de regio. Hoewel er veel balverlies werd geleden hadden beide oefenmeesters hun teams goed gemotiveerd. De duels waren scherp zonder grimmig te worden, al met al was het een sportieve wedstrijd die niet altijd even goed was maar wel spannend. De rode kaart na het laatste fluitsignaal voor Bruheze-speler Johan van Lierop paste dan ook volstrekt niet in de geest der wedstrijd. Desalniettemin floot arbiter Theo Smits een goeie match.

In het begin waren er weinig kansen en konden beide voorhoedes binnen de 16-meter geen vuist maken. Je kon merken dat het een derby was en er flink wat spanning op stond. Er werd veel balverlies geleden. Robin Kemper kreeg voor de thuisclub een mooie kans maar schoot in de 25ste minuut knullig in. Maar hij herstelde zijn fout 1 minuut later direct toen hij beheerst het net liet krullen. Tussenstand 1-0. In de 1ste helft ging het redelijk gelijk op met een licht veldoverwicht voor SV Brandevoort. De aanvallers van Bruheze waren in de 1ste helft echter wat scherper en Bart Vissers scoorde in de 37ste minuut de 2-0. Als men de effectiviteit van de voorhoedespelers bekeek kon men dat zelfs terecht noemen. SV Brandevoort heeft namelijk in Olanrewaju Adesanya in potentie een goeie aanvaller maar mist toch wel Luuk van Stiphout

Wie nu dacht dat het een gelopen strijd was kwam bedrogen uit. Na de thee kwam de uitploeg goed uit de startblokken. De blauw-witten begonnen wat minder fel en het was dan ook geen verrassing dat Stan Cox in de 51ste minuut de 2-1 liet aantekenen. De uitploeg geloofde erin en werd feller. Later nam Bruheze het stokje over. Het spel golfde op en neer. Vooral nummer 14 Bart Vissers viel op en brak regelmatig gevaarlijk uit. Maar hij had een beetje pech bij de afwerking en vergrootte hierdoor niet de voorsprong voor de thuisclub. Als je aan de ene kant niet scoort valt het doelpunt meestal aan de andere kant, aldus een bekende voetbalwet. Zo was het ook deze keer. Jeroen Grootens scoorde in de 71ste minuut de 2-2.

De wedstrijd bleef vermakelijk maar men kon zien dat de teams lang geen officiële wedstrijden hadden gespeeld. Het was niet altijd goed maar je kon ook zien dat beide elftallen uitstekend kunnen voetballen. Aanvoerder Robin Kemper scoorde in de 77ste minuut de 3-2. Het bleef een spannende wedstrijd en de wedstrijd kreeg een Hitchcock-tintje toen Daan Martens in blessuretijd de 3-3 maakte. De goal leek wegens buitenspel te worden afgekeurd, de arbiter bleef echter koel en wees naar de middenstip. Even liepen de emoties op en kwam er dus de rode kaart.

Wat uit deze wedstrijd bleek is dat Patrick van Hout en Peter Verstappen hun vak verstaan. Hun elftallen staan goed en wilden vandaag het gras opvreten. De mentaliteit was goed. Het ademde voetbalhonger op De Espendonk. Ook de toeschouwers hadden er zin in en waren in een uitstekend humeur. In het coachen zijn de oefenmeesters vaak wel elkanders tegenpolen. Verstappen druk fanatiek coachend, af en toe mopperend bij fouten van zijn spelers maar is hierin altijd functioneel en valt nooit uit zijn rol. Vaak staat hij in plaats van dat hij op zijn stoel zit. Van Hout is rustig, blijft meestal op zijn stoel zitten, is zelden emotioneel maar toonde blijdschap toen de 3-3 viel. Toen stond zelfs deze coach heel fanatiek aanwijzingen te geven. Bruheze en Brandevoort mogen trots op hun trainers zijn.

Pikant detail bij deze match was dat assistent-grensrechter Gijs van Kessel na 19 jaar trouwe dienst afscheid nam van het vlaggen. Jammer voor Van Kessel was dat de thuisploeg hem geen passend afscheidscadeau schonk door met 3-2 te winnen.