5reacties

Lol met studie

In april 2017 ben ik samen met een vriendin die destijds een kleinschalig opleidingsinstituut had, op kruistocht naar Mark Rutte geweest met het doel de fiscale scholingsaftrek te behouden. Onze inspanningen zijn niet beloond. Vanaf dit jaar 2022 zijn de scholingsuitgaven geschrapt. Daarvoor in de plaats is de STAP-regeling gekomen (Stimulering Arbeidsmarkt Positie).

Wie zich verdiept in de materie komt al snel tot de conclusie dat de bedoeling – besparing van overheidsuitgaven – op grote schaal leidt tot discriminatie van eenieder die de AOW-leeftijd heeft bereikt. Voor Helmond betekent dit dat voor een kleine 17 duizend inwoners de mogelijkheid om zich te blijven ontwikkelen is afgenomen. Ik hoor hier ook bij en net als veel leeftijdsgenoten snap ik er niks van. Het motto is tegenwoordig toch ‘een leven lang leren’ en we willen toch ook dat ‘ouderen bij de tijd blijven’…

Gelukkig hebben wij de Volksuniversiteit Helmond nog die zich volop inzet voor educatie op een breed gebied. Deze week mocht ik een interessante lezing bijwonen over het (geblesseerde) brein. Tegen een kleine vergoeding, dat wel, maar de inhoud van de lezing maakte dat meer dan goed. Ik wist niet dat hersenen een zelfhelend systeem hebben dat geactiveerd kan worden door rust in combinatie met gedoceerde inspanning. Ik heb geleerd dat ‘het altijd aan moeten staan’ van onze maatschappij slechts resulteert in een vicieuze cirkel van uitputting. Dus weg met het altijd bereikbaar willen zijn, weg met die iPhone die ons geen moment rust gunt!

Het publiek bij de lezing in de Helmondse Bieb bestond voor het merendeel uit mijn leeftijdsgenoten. Dus nog altijd jong van geest en van hart. Laten we het daar maar op houden. In ieder geval Helmonders of streekgenoten die geen gebruik zullen of mogen maken van de STAP-regeling. Lotgenoten die hun eigen weg zoeken om bij te blijven. Prachtig!

Donderdagavond mag ik weer bij zo’n groep zitten. Nu voor een korte cursus op het gebied van de complementaire zorg en weer georganiseerd door de Volksuniversiteit. Dit keer in Wijkhuis Westwijzer, sinds een paar jaar de nieuwe plek van de Helmondse Volksuniversiteit. Ik heb er zin in! Vorige week hebben wij de eerste cursusavond gehad. Het was meteen een groot succes. De deelnemers (allemaal vrouwen van minimaal de middelbare leeftijd) vonden meteen een klik met elkaar. Het wachten op de cursusleider werd spontaan ingevuld met het uitwisselen van informatie over de diverse facetten van de alternatieve zorg. Daar hadden wij geen leiding bij nodig. Girl power! Toen de man in kwestie wegens pech onder weg een uur later verscheen, hadden wij het kennismakingsrondje er al opzitten en dat ging met veel humor gepaard. En het leukste was dat iedereen de telefonische melding “Ik ben in aantocht!” van de hijgend binnengekomen cursusleider had gemist omdat wij allemaal de telefoon hadden uitgezet. Tja… dat hoort er toch bij als je naar een bijeenkomst of cursus gaat.

De STAP-regeling, die hoofdzakelijk de beurzen van commerciële opleiders spekt en mij discrimineert, kan de pot op! Leren moet voor iedereen betaalbaar, toegankelijk en plezierig zijn en die lol is ons door de Volksuniversiteit gegund.

Hanneke Hegeman