Rieter: Oplossing voor donaties noodhulp
De gemeente Helmond heeft voor de tweede keer binnen een jaar, ruimhartig financiële steun gegeven aan rampen in het buitenland. Begin februari aan Turkije en eerder deze maand aan Marokko. Beiden ging het om steun voor een vreselijke ramp waar veel slachtoffers zijn gevallen. In één jaar een kleine 2 ton euro. Het college was in eerst instantie in de veronderstelling dat ze over deze steun helemaal zelf (zonder gemeenteraad) konden beslissen. Een dag later moesten ze hier alweer van terugkomen want: de gemeenteraad gaat hierover. De donatie voor Marokko is dus al toegezegd door het college, maar zal vanavond tijdens de raadsvergadering eerst nog moeten worden bekrachtigd (pdf)).
Los van het feit dat het niet onze taak is om een financiële bijdrage te geven, vinden we als Helder Helmond het onwenselijk om selectief om te gaan met noodhulp. Want waar ligt de grens? Bij welke rampen geven we wel en bij welke geven we geen steun? Eerder waarschuwden we al dat dit niet uit te leggen is aan onze stad. Er is bijvoorbeeld door Helmond geen financiële steun gegeven aan Oekraïne. Ook komt er geen steun aan Libië, waar tegelijkertijd met Marokko een ramp gaande is.
Laat duidelijk zijn, ik roep hierbij niet op om iedere ramp te steunen want daar hebben we simpelweg het geld niet voor. Er is in onze begroting namelijk géén voorziening opgenomen voor steun aan rampen. Als dekking wordt nu telkens de ‘’post onvoorzien’’ gebruikt. Deze post is juist in het leven geroepen om Helmondse financiële tegenvallers op te vangen. Grote onvoorziene uitgaven aan rampen kunnen onze gemeentelijke begroting ontwrichten. Hier moet dus een structurele oplossing voor komen.
Daarom verzoeken we het college via een voorstel (pdf) om jaarlijks € 1,- per inwoner van Helmond te begroten voor steun aan rampen in binnen- en buitenland. Hiermee kunnen we jaarlijks financiële steun geven op de nazorgperiode van een ramp. In het geval er geen noodzaak hiertoe is, vallen de middelen weer vrij voor de gemeentelijke begroting. Als er meerdere rampen zijn waar we steun aan willen verlenen dan wordt het volledige bedrag gedeeld door het aantal initiatieven dat we willen steunen. Onze uitgaves zijn daarmee te overzien. Daarnaast willen we dat er een heldere leidraad wordt opgesteld waaraan rampen moeten voldoen om in aanmerking te komen voor de gereserveerde financiële steun. Hierbij is wel een voorwaarde dat het een band met de gemeente Helmond betreft. Wordt vervolgd!
Martijn Rieter
Fractievoorzitter Helder Helmond
In de reacties hieronder een update door de weblog.
10 reacties:
Strak plan!
Verder alles goed? Zorg eerst maar voor onze eigen Helmonders die aan de armoedegrens leven.
Met dit voorstel bereiken we drie belangrijke doelen.
1) we stellen een duidelijke grens aan het bedrag. Nu wordt er met geld gestrooid wanneer de coalitie dat leuk vindt.
2) we voorkomen dat vlug vlug geld wordt verstuurd. Maar er dus eerst goed over nagedacht wordt.
3) er komt beleid over aan WIE we noodhulp geven.
Slap voorstel. De raad zal zich wel achter het college stellen – zoals altijd. Maar noodhulp aan alles buiten de gemeente is een rijkstaak. Als gemeenten zich daarmee bemoeien, gaan ze altijd hun (financiële) boekje te buiten.
Maar ja, onze burgemeester is super gevoelig voor gevoeligheden binnen de Marokkaanse gemeenschap in de stad. Dus krijg je dit soort liefdadige willekeur.
Helder Helmond: hou het helder, geen cent voor zulke naïeve acties!
Update:
Na enige discussie werd de hierboven aangekondigde motie ‘Motie: Lief en leed voor Noodhulp’ vanavond niet ingediend. Hoe de gemeente met noodhulp in de toekomst wil omgaan, wordt op een later tijdstip besproken en besloten.
Ik vind dit een prima motie en voorstel.
Let wel, het kan gerust elk jaar op 0 uitkomen, ’t geld hoeft niet op.
Als er dan toch moverende redenen zijn dat er geld gestuurd wordt, dan inderdaad achteraf in de nazorg, wanneer kan blijken dat dit effectief is.
En het maximum is netjes gesteld.
Mensen die roepen om 0 euro… Hoeveel kans denken jullie heeft zo’n motie? Dan heb je dus uiteindelijk geen afspraken, en blijft het bedrag vrij.
Kortom, een schoolvoorbeeld van democratisch proces op gemeentelijk niveau, waarvoor hulde.
Helder Helmond komt op mij sympathiek en onderbouwd over.
Ik vind het prima dat gemeente Helmond een potje reserveert voor dergelijke noodhulp. Ik zou dan liever zien dat daar lokale acties mee worden gestimuleerd en financieert. Dat punt mis ik in de motie van Helder Helmond.
Dan heb je ook meteen de voorwaarde te pakken dat desbetreffend gebied/land ook een band met Helmond moet hebben. Daar waar Martijn op hint in zijn kolom.
Zo breng je namelijk de Helmondse gemeenschap, die een relatie hebben met het gebied in stelling om de handen uit de mouwen te steken. En geeft hen het gevoel daadwerkelijk iets te kunnen betekenen.
Feit blijft dat het geen gemeentelijk taak is.
0,50 cent per inwoner en dus handjes leveren lijkt me voldoende.
@Andre op woensdag 27 september 2023 om 09:13:
Ik ben het met je eens. Daarnaast heb ik recent geleerd dat een lid van het college en zelfs het hele college achteraf toestemming kan vragen aan het college c.q. de gemeenteraad voor een besluit dat al eerder is genomen. In dit soort gevallen bekrachtigt het college of de raad dit achteraf. Martijn Rieter geeft hier zijn column een voorbeeld van. (Geldelijke steun toezeggen en pas daarna vragen of het mag.) Dit is een rare gang van zaken. Juridisch zal het allemaal wel kloppen maar of dit transparant genoemd kan worden, betwijfel ik. Het zijn dan in elk geval geen collectief democratisch genomen besluiten meer, maar eerder solitaire acties die het collectief voor een voldongen feit stellen. Is dit wat wij in Helmond willen?
@Hanneke Hegeman op woensdag 27 september 2023 om 12:36
Nee, wat Helder Helmond betreft nooit! Het college weet dat zich dat met deze coalitie kan veroorloven. Er is geen enkel graantje dualistisch besef. Er wordt gemarchandeerd met onze bevoegdheid van gemeenteraad.
Hoe erg de ramp ook is: je moet je afvragen of dit geen taak is van de Rijksoverheid in plaats van elke gemeente. Je ziet dit steeds vaker gebeuren en een gemeente, provincie of waterschap heeft primair een functie richting haar eigen inwoners.