Het blijft een lastig vraagstuk: hoe gaan we om met ‘mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt’. De populatie is zeer divers: mensen met een (lichte) verstandelijke beperking, met schulden, met psychische problemen of de zogenoemde ‘klassieke’ bijstandsgerechtigden. Niet al die mensen zijn geschikt voor de (reguliere) arbeidsmarkt, maar een deel wel en dat wil je, mede in hun eigen belang, ook benutten. In 2015 werd voor deze doelgroep de participatiewet in het leven geroepen. De gedachte is dat iemand die een bijstandsuitkering krijgt iets terug moet doen voor de samenleving. Die verplichting zou moeten bestaan in de vorm van een formele tegenprestatie. Als Helder Helmond zijn we het hiermee eens! In hoeverre houdt Helmond zich daaraan? Lees verder »
32reacties