8reacties

“De handvaten van de club”

Helmondia is een club doordrenkt van historie, zo speelde ene Johan Cruyff op 24 oktober 1964 zijn eerste wedstrijd in Ajax 1 op De Braak tegen deze club. De vereniging vierde in 2016 zijn 100-jarig jubileum en ging 4 jaar later op in SV De Braak na een fusie met RKSV MULO.
Fred van Hout (75 jaar) en Chris Meulendijk (79 jaar) mag men met een gerust hart iconen van de club noemen en dragers van een groot stuk voetbalgeschiedenis. Sinds de fusie zijn beiden actief als terreinmeester bij SV De Braak, een functie die zij reeds vervulden bij SC Helmondia.

Is het vak terreinmeester te vergelijken met dat van een materialenman of een terreinknecht? “Nee, het is veel meer dan dat”, aldus Fred. Hij en Chris zijn nagenoeg iedere dag te vinden op de accommodatie en kan men met een gerust hart de manusjes-van-alles binnen de vereniging noemen. “Als er iets moet gebeuren vragen ze meestal aan ons of we dat willen doen”, aldus de 75-jarige vrijwilliger. “Wij zijn de handvaten van de club.” Chris gooit er een vleugje humor in met de opmerking: “Als terreinmeester moet je wel een tic hebben.” 

Na de fusie in 1955 met het katholieke Kolping werd de naam Helmondia  veranderd in Helmondia ’55. De club speelde zelfs 12 jaar lang betaald voetbal. De vereniging kende roemruchte spelers zoals oud-international André Roosenburg die onder andere bij het Italiaanse Fiorentina speelde. Met de transfer naar de club op De Braak was een transfersom van 11.000 gulden gemoeid. Dat was in die tijd een behoorlijk bedrag. Ook Coen Dillen voetbalde er nog enkele jaren na zijn carrière bij PSV. Dillen is nationaal bekend omdat hij in een seizoen 43 doelpunten in de Eredivisie scoorde, dat record is nog steeds niet gebroken. 7 Jaar na de fusie stapte Kolping eruit en ging het verder onder de naam Rood Wit ’62.

De naam Thieu Driessen valt. “Een hele goeie voetballer”, aldus beiden. Driessen kwam uit Helmond en maakte de overgang van amateurvoetbal naar betaald voetbal mee. Zijn clubliefde was groot. De voorzitter van FC VVV toog naar Helmond, zag hem spelen en Thieu kon verkassen naar Venlo. Het liep echter anders. “Zeg maar tegen die goeie mens dat ik niet 3 keer per week met de trein of met de fiets naar Venlo op en neer kom”, waren zijn historische woorden opgetekend in het jubileumboek dat uitkwam bij het 100-jarig bestaan in 2016.

Chris werd 3 jaar geleden geridderd voor zijn verdiensten. Hij vervulde talloze taken bij Helmondia. Hij was trainer bij de jeugd, leider van het 4de, kantinebeheerder en bekleedde bij het bestuur meerdere functies. Zo was hij er secretaris en penningmeester. Dat laatste ambt vond de op en top vrijwilliger de mooiste die hij gedurende zijn carrière bij Helmondia vervult heeft. “Toen ik kwam zat er niet zoveel in de kas maar toen ik vertrok was het gevuld met een mooi bedrag.” Chris woont in Helmond Noord en werkte 35 jaar lang bij KNORR dat later opging in een fusie en sindsdien Conimex heet.

Fred is trainer/leider geweest, bestuurslid accommodatiebeheer en is nu dus terreinmeester. Jarenlang vervulde hij deze functie met Ludy ´Loetje´ Ermens. Er gingen geruchten de ronde dat ‘Loetje’ bij Helmondia de lekkerste thee van Nederland zette. Maar vergis je niet, ook Fred zet een lekker bakkie. Alleen al daarvoor zou je tegen SV De Braak willen voetballen. 
De 75-jarige terreinmeester kijkt positief terug op de fusie al begrijpt hij ook dat de oudere garde er meer moeite mee heeft. Fred, nu woonachtig in het centrum van Helmond en daarvoor 38 jaar lang in Helmond-Noord, vindt dat bij de club organisatorisch alles goed geregeld is. Een complimentje voor het bestuur en collega-terreinmeester Chris kan dit alleen maar beamen.

Helmondia ’55 was een poosje de grootste vereniging van Nederland en telde in 1959 maar liefst 2600 leden. In 1999 veranderde de club weer zijn naam in SC Helmondia. In het jaar 1967 droeg de vereniging zijn proflicentie over aan Helmond Sport. Hoewel Chris hoofdzakelijk in de lagere elftallen speelde, maakte hij 1 wedstrijd deel uit van het team dat betaald voetbal speelde. “90 minuten lang……… op de reservebank”, lacht hij. Het clubicoon is lid vanaf 1964 en heeft van tevoren ook nog enkele jaren in de jeugd gevoetbald bij de roemruchte club.

Hoewel Fred een poosje weg is geweest bij de vereniging, was hij ook tot aan de fusie decennia lang lid van Helmondia. Zijn mooiste herinnering aan de club is zijn tijd bij de veteranen en dan met name het 75-jarig jubileum van de club in 1991. “We waren bij de feesten heel erg actief. Zo moesten we met 6 mensen in de nacht de feesttent bewaken samen met de hond. Wij hadden echter flink gedronken en lagen in de tent te slapen en de hond weigerde te blaffen hahaha.” Ook kijkt hij vol liefde terug op de carnavalsoptochten waar de veteranen ieder jaar aan deelnamen en niet te vergeten aan de uitstapjes naar onder andere de Veluwe, Limburg en Duitsland. Een mooie kanttekening van het verhaal is dat de veteranen-afdeling in 1980 is opgericht door Chris. De hoogtepunten voor de 79-jarige zijn de behaalde kampioenschappen. Zo speelde Helmondia nog eens in de Tweede Klasse KNVB. Chris maakte het actief mee, zo was hij grensrechter en leider van het eerste.

Het duo is het roerend eens met de stelling dat je bij het uitoefenen van het vak terreinmeester vooral goed moet kunnen opschieten met mensen. “Er wordt wel eens gemopperd maar het komt altijd weer goed”, aldus Van Hout. Beiden vinden echter wel dat de mentaliteit van de jeugd wat veranderd is. “Ze hebben af en toe een grote mond en zijn ook wel eens ooit agressief.” De groep terreinmeesters vormen echter een hechte eenheid en stemmen alles goed op elkaar af, aldus beiden.

Is Fred ook geridderd? Hij heeft per slot van rekening ook tal van verdiensten voor de vereniging gehad en was maar liefst 38 jaar werkzaam bij Albert Heijn in Helmond? “Welnee, ik vind het hartstikke leuk voor Chris maar ik vind het belangrijker dat je af en toe een bedankje krijgt van de mensen van de club of een complimentje is ook niet verkeerd.”

Fred en Chris, clubmensen die broodnodig zijn en absoluut niet gemist kunnen worden. Een ode aan SV De Braak is een ode aan hen. Hopelijk mag de vereniging nog lang van hun diensten gebruik maken.

De foto’s zijn gemaakt door Tom Pennings.