In haar moederlijke rol als barmhartige beschermvrouwe van alle Helmondse burgers verkondigde burgemeester Blanksma dat dit de aftrap was voor de dialoog met de stad. (vult u hier zelf even alle daaropvolgende clichékwalificaties als transparant, beginspraak en draagvlak in) En ook de meeste raadsleden kwamen woorden te kort om vervolgens te duiden hoe belangrijk een goed gesprek met de Helmondse burger nodig was: overigens zowel om aan te geven dat de vluchtelingen echt wèl en echt níet welkom waren.
Grofweg waren er 3 stromingen te onderscheiden: zij die wel vluchtelingen willen opvangen (de meerderheid), zij die er niets van willen weten (VVD en Senioren) en zij die intern zo verdeeld zijn dat ze niet op een eenduidige lijn te betrappen waren (CDA). Binnen de meerderheid van partijen die het als hun maatschappelijke plicht zien om vluchtelingen hier tijdelijk te ontvangen, leek alom eensgezindheid over de aanpak: de inwoners goed informeren, tijdig betrekken, zorgen wegnemen en de boel goed in de gaten houden. Het was enkel D66 dat – middels het aanhalen van Schindler’s List er de Tweede Wereldoorlog en de Jodenvervolging bij haalde – moedwillig een onderscheid in de Helmondse politiek èn samenleving trachtte aan te brengen tussen de Gutmenschen enerzijds en de Nazi’s en alles wat daarmee samenspande anderzijds: een polarisatie waar zelfs Wilders met jaloerse ogen naar moet hebben gekeken. Het is blijkbaar een kleine stap van het praten over het tijdelijk opvangen van enkele honderden vluchtelingen naar georganiseerde massavernietiging van een volk…de noodzaak van goed onderwijs werd maar weer eens aangetoond. Vergeleken met dit stukje misplaatst theater voor de bühne was de bijdrage van GroenLinks toch meer het toonbeeld van oprechte betrokkenheid en inlevingsvermogen bij dit onderwerp, los van waar je inhoudelijk staat in dit debat.

Waar vrijwel alle partijen het wel over eens waren: de politiek moest, nog voordat er een formele vraag voor opvang zou komen, de gevoelens in de stad peilen, de inwoners en hun angsten serieus nemen en vooral ‘het gesprek’ aangaan. De politiek, dat is dus niet alleen het College, maar ook al die 37 zo betrokken raadsleden.

Maar het bleef en blijft stil.
Angstig stil.

Heeft u de partijen om uw mening zien vragen op de zaterdagmarkt? Of is dat enkel gebruikelijk bij verkiezingen? Waar waren de inspraakavonden, rondetafels, kennissessies, achterbanoverleggen, thema avonden of wijkbezoeken? Waar en wanneer is de politiek actief op zoek gegaan naar het gesprek met de inwoners van Helmond? Op geen enkele website van onze politieke partijen in Helmond ook maar het begin van een oproep tot actieve deelname aan dit gesprek.

Vanaf ‘n benkske:
Lucy d’Uylenspiegel