V.d. Zanden: Vertrouwen komt te voet
Wat er vorig weekend op vrijdagavond uitzag als het begin van een rustig weekend, met tijd voor jezelf, voor familie en voor een bezoekje aan een van de activiteiten in onze stad, werd abrupt verstoord toen in alle vroegte op zaterdagmorgen het ED in de bus viel.
Vanaf dat moment werd overlegd, beredeneerd en overwogen hoe we als SP fractie zouden omgaan met de kwestie die de hele verdere week de gemoederen zou bezighouden. Telefoongesprekken, uitwisseling van mailtjes, WhatsApjes, tweets. Alle bekende media werden gebruikt om met elkaar ervoor te zorgen dat we voor de deadline van 12.00 uur een aantal vragen in de mailbus van het college hadden liggen.
En nee, het kwam echt niet uit. M’n hele keuken stond overhoop. Ik was bezig met de voorbereiding van ‘eenvoudige doch voedzame’ maaltijd voor vrienden die ’s middags al zouden komen. Wat laatste boodschappen moesten nog worden gehaald en niet alle leden van onze fractie verbleven op dat moment binnen het Helmondse. Kortom hectiek ten top.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat je op zo’n moment geen keuze hebt. Er wordt iets van je gevraagd. Door je fractiegenoten, door je partij en niet op de laatste plaats door de Helmonders die vertrouwen hebben gesteld in jouw partij en die tegen jou hebben gezegd: “ Ik vertrouw op jou, jij mag namens mij plaatsnemen in de gemeenteraad van onze stad”.
Natuurlijk heb ik als raadslid gedurende de afgelopen 7 jaar op meer momenten keuzes moeten maken. Meestal betrof het onderwerpen als bezuinigingen in de zorg en leerlingenvervoer, sluiting van de wijkbibliotheken, jongerencentra, wijkhuizen en De Oversteek en Berkendonk……maar nog nooit heb ik zo nadrukkelijk én nabij een kwestie aan de hand gehad waarbij het ‘vertouwen in volksvertegenwoordigers’ aan de orde is.
Deze kwestie kent alleen maar verliezers. Volksvertegenwoordigers worden over één kam geschoren, “allemaal slecht”. Onterecht, maar hoe bewijs je dat? Dat kun je alleen maar bewijzen met je eigen daden. Vertrouwen moet je verdienen en komt te voet. In een kwestie als deze, een kwestie met alleen maar verliezers, ervaar je weer eens dat je vertrouwen snel kunt verspelen. “Dat het te paard vertrekt”.
Deze kwestie leert mij dat vertrouwen wat je geeft en wat je krijgt, essentieel is bij het optreden als volksvertegenwoordiger. Ik blijf mijn best doen de komende jaren het vertrouwen dat ik heb gekregen waard te blijven.
Nathalie van der Zanden
Raadslid
Winkeliers beleven aparte tijden. De economische crisis blijft doorsudderen en het weer werkt ook niet mee. Consumenten hebben weinig vertrouwen en zorgen voor een appeltje voor de dorst; ze sparen. Heel begrijpelijk omdat niemand weet wat nog komen gaat. “Wat is hier nu positief aan?” zult u zeggen? Winkeliers hebben het erg moeilijk. Toch zijn er uitzonderingen, gelukkig!
Vanavond de extra raadsvergadering. Burgemeester Elly Blanksma begon die vergadering met het voorlezen van de onderstaande verklaring.
Politiek kan hectisch zijn. Soms is het de waan van de dag, soms zijn er ernstigere, dringendere zaken die ineens een deel van je vrije tijd opslokken.
We némen dat beetje risico, we kópen die auto en dat huis! Dat is wat onze premier vol hoop riep een tijdje terug. Hij dácht het natuurlijk wel, maar vergat erachteraan te zeggen “en we bóuwen dat stadion in Helmond”. Het zijn wensen van een politiek leider in crisistijd. Hij weet wat er moet gebeuren, maar weet niet hoe. Natuurlijk, in deze tijden is het goed als men drie keer nadenkt over grote beslissingen. Dat er niet zomaar met geld gesmeten wordt. Maar betekent dat dan dat alle investeringen stopgezet moeten worden? En dat de plannen voor een nieuw Helmonds stadion bestreden moeten met Il Principe van Machiavelli in de hand, inclusief belangenverstrengeling?
Erik de Vries van de SP stelde vragen aan het college van burgemeester en wethouders over de taxiritjes naar het café die Peter Tielemans bij de gemeente declareerde.