De weblog van Helmond

Deze week stond mijn buurman van een aantal huizen verder op aan mijn deurbel. Of ik even wilde tekenen? Wat dan? “Een handtekeningenactie …want de straat gaat met sprongen achteruit. Er gaat een brief naar de woningbouw … die moet hier iets aan doen.”

Buurman heeft een punt! Leentje Koolen, die bijna een halve eeuw aan dezelfde weg woont, zei jaren geleden “ De Uiverlaan, dè is een skon straot”. De buurt wil dit graag zo houden en dat rechtvaardigt de actie van buurman en de bezorgde bewoners. Ik heb ook getekend. Lees verder »

In mijn prille jeugd woonde ik in het Helmondse Jeruzalem(!). Ik ben er ook geboren. Onze buren waren Hongaarse mensen die hun land moesten ontvluchten nadat de Russen hardhandig de revolutie in hun geboorteland hadden beëindigd. Het gezin telde 2 kinderen, destijds jonge tieners, die mij meenamen op de fiets voor tochtjes door Helmond. Moeder bakte heerlijke koekjes, dikke moppen met een toplaag van glazuur.

In de jaren dat ik opgroeide wisten steeds meer mensen uit het buitenland Helmond te vinden als definitieve woonplaats. De Indonesiërs en Molukkers kwamen omdat Nederland een schuld moest inlossen. Spanjaarden, Joegoslaven, Turken, Marokkanen kwamen hier bij Begemann, de Vlisco, de Nedschroef, Carp, Raymakers en Van Thiel om maar wat bedrijven te noemen, het werk te doen dat anderen lieten liggen. Lees verder »